عوامل موثر بر انتشار گاز دی اکسید کربن در کشورهای در حال توسعه با استفاده از رویکرد اقتصادسنجی بیزینی

توجه به توسعه پایدار و لزوم حفاظت از محیط زیست و نیز اثرات نامطلوب آلودگی محیطزیست بر کیفیت زندگی سبب شده است که حفظ محیط زیست به یکی از مهمترین دغدغه-های سیاستگذاران اقتصادی تبدیل شود. به همین دلیل در طول چند دهه اخیر راه هایبهبود کیفیت محیط زیست و عوامل تاثیرگذار بر آن، مطالعات نظری و تجربی گسترده ای رابه خود اختصاص داده و در کانون توجه تحلیل گران اقتصادی قرار گرفته است. مروری بر نتایجمطالعات انجام شده نشان میدهد که نداشتن چارچوب مشخص برای انتخاب متغیرهایتوضیحی و تخمین مدلهای مختلف آلودگی به نتایج و توصیه های سیاستی متفاوتی منجرشده است. یکی از راه های غلبه بر نااطمینانی در انتخاب متغیرها و همچنین نااطمینانی درانتخاب مدل، استفاده از روش های اقتصادسنجی بیزینی از جمله روش میانگین گیری مدلبیزینی (BMA) است. در این راستا، در این پژوهش سعی شده است با استفاده از داده هایکشورهای در حال توسعه در یک دوره 23 ساله 2014-1992 و با بهره گیری از رویکرد اقتصاد سنجی بیزینی اثر عوامل موثر بر انتشار گاز (CO(2 (به عنوان مهمترین شاخص آلودگیهوا) مورد بررسی قرار گیرد. نتایج حاصل از روش میانگین گیری مدل بیزینی (BMA) نشانمیدهد که فرضیه زیست محیطی کوزنتس مبنی بر وجود رابطه U معکوس بین رشداقتصادی و کیفیت محیط زیست در کشورهای در حال توسعه مورد تایید قرار می گیرد.همچنین یافته های تحقیق حاکی از آن است که متغیرهای مصرف انرژی، مصرف برق، ومتغیرهای مربوط به صنعتی شدن رابطه مثبت و تقریبا با اهمیتی با انتشار گاز دی اکسیدکربن دارند. در مقابل نرخ سواد و نابرابری درآمد نیز اثر کاهنده ای بر میزان انتشار (CO(2داشته اند.

Keywords:

انتشار گاز (CO(2 , محیط زیست , منحنی زیست محیطی کوزنتس (EKC) , میانگین گیری مدل بیزینی (BMA)