بررسی نرخ وصول در قراردادهای مشارکتی و بازدهی ثابت با استفاده از نظریه بازی ها

قراردادهای مشارکتی در بانکداری اسلامی به صورت بازدهی ثابت اجرا می شوند که با روححاکم بر قوانین شریعت مطابقت ندارند. اگرچه ممکن اسات که عقدهاى مشارکتى موضوعاولیه قرارداد بانکى باشد، اما بانک ها در زمان انعقاد قرارداد حداقل سود مورد انتظار خود راپیش بینى و در تاریخ سررسید از مشترى مطالبه مى کنند. در این صورت عقد مشارکتی درعمل به عقدى با بازده ثابت تبدیل شده است. بانک های اسلامی تمایل به استفاده ازقراردادهای بازدهی ثابت دارند و یکی از علل مهم این عدم تمایل به استفاده از انواع دیگرتامین مالی، بحث عدم تقارن اطلاعات است. در این پژوهش قراردادهای مشارکتی و بازدهیثابت با فرض درنظرگرفتن عدم تقارن اطلاعات با یکدیگر مقایسه و ثابت می شود که نرخوصول در قراردادهای مشارکتی بیشتر از قراردادهای بازدهی ثابت است. یافته های اینپژوهش نشان می دهد که قراردادهای مشارکتی در مقایسه با قراردادهای فعلی با افزایشدسترسی به منابع مالی و افزایش نرخ وصول، سودمند است.

Keywords:

مشارکت در سود , بانکداری اسلامی , اطلاعات خصوصی و نامتقارن , نظریه بازی , قرارداد بازدهی ثابت