راهبردی نظری برای باززنده سازی دخمه های زرتشتیان در ایران (نمونه موردی : دخمه زرتشتیان کرمان)

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 411

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_BAGH-15-61_005

تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397

Abstract:

دخمه زرتشتیان کرمان یکی از آثار معماری بسیار ارزشمند آیینی در مجاورت شهر کرمان است که قدمتآن به سا لهای 1233 تا 1261 هجری شمسی می رسد. در کنار آن دخمه قدیمی تر و اصلی قرار گرفتهکه تاریخ ساخت آن به احتمال بسیار مربوط به دوران ساسانی است. از حدود سا لهای 1320 ه.ش کهشیوه دفن زرتشتیان به دلایل بهداشتی و اجتماعی تغییر کرد، این دخمه نیز متروکه شده و به مرور زماندر وضعیت حفاظتی نامطلوبی قرار گرفته است. بر مبنای نظریات حفاظت معاصر، همواره یکی از بهترینرا ه حل های حفاظت میراث معماری، در صورت امکان بازگرداندن آنها به زندگی معاصر و مورد توجه قراردادن آنهاست. برای حفاظت از یک اثر معماری بر مبنای تیوری های کلاسیک و معاصر سه راه حل عمدهوجود دارد : اول حفاظت پیشگیرانه با تمرکز بر حفظ وضعیت کالبدی بنا در وضع موجود و جلوگیریاز تغییر و تاثیر عوامل مخل بر آن، دوم حفاظت در قالب باززنده سازی و ارایه کاربری قبلی اثر در جهتتداوم حیات آن و سوم حفاظت در قالب باززنده سازی و ارایه کاربری جدید و مرتبط با اصالت و هویت بنا.هر یک از روش های فوق مسایل و مشکلاتی را در پی خواهد داشت که بسته به بنایی که در آن به کارگرفته می شود متفاوت است و مستقیما به ارزش های مختلف و شرایط و ویژگی های کالبدی و غیر کالبدیبنا بستگی دارد. هدف از این پژوهش بررسی روش های فوق و دستیابی به روش مداخله ای مناسب برایحفاظت دخمه زرتشتیان کرمان است که بتواند همزمان به بیشترین مقدار ممکن هم ارزش های بنا را حفظکرده و هم به نیاز مخاطبین پاسخگو باشد. روش تحقیق در این مقاله پژوهش موردی است. ابتدا اطلاعاتمربوط به ارزش های دخمه زرتشتیان کرمان با استفاده از روش میدانی و مطالعات اسنادی گرد آوری شدهو پس از آن این ارزش ها با استفاده از روش تحلیل کیفی در جهت دستیابی به روش مناسب برخورد با اثرتحلیل و بررسی و بر پایه استدلال منطقی نتیجه گیری شده است. در پایان و با توجه به بررسی ارزش هاىگوناگون اثر از یک سو و نیازهای ذی نفعان از سوی دیگر و همچنین بررسی هر یک از سه روش مذکوردر بازگرداندن اثر به زندگی معاصر و قدرت هر یک در انتقال و حفظ ارز شها و همچنین پاسخگویی بهنیازهای ذ ینفعان، راه حل سوم، یعنی بازگرداندن آن به زندگی معاصر با ارایه یک کاربری جدید و با توجهو تاکید بر اصالت و هویت اثر نتیجه گیری شده است.

Authors

منصور خواجه پور

کارشناس ارشد مرمت بناها و بافت های تاریخی، عضو هیات علمی گروه مرمت دانشکده هنر، دانشگاه شهید باهنر کرمان، ایران

زینب ریوفی

کارشناس ارشد مرمت بناها و بافت های تاریخی، عضو هیات علمی گروه مرمت دانشکده هنر، دانشگاه شهید باهنرکرمان، ایران