پیشنهاد سازوکاری برای رفع ابهام معماران منظر و طراحان شهری در حوزه های مشترک
Publish place: Bagh-e Nazar Journal، Vol: 6، Issue: 12
Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 881
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BAGH-6-12_007
تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1393
Abstract:
طراحی شهری و معماری منظر به مثابه دو شاخه مستقل از دانش های معماری و شهرسازی در طی قرن پیشین و عمدتاً به دلیل اهمیت یافتن مسئله کیفیت عرصه های همگانی و عمومی شهرها و حوزه های پیرامونی آنان مطرح شده است. امروزه گسترش مفاهیم و مبانی نظری رشته های طراحی شهری و معماری منظر و همپوشانی آنها در فرایند ارتقای کیفیت عرصه های عمومی شهری و منطقه ای از تئوری تا عمل، بر میزان سردرگمی و ابهام نقش و حیطه های فعالیتی، میان این دو افزوده است. گسترش حیطه های فعالیتی، تداخل حوزه های کاری و وجود ابهام در نقش و جایگاه هریک از رشته های طراحی شهری و معماری منظر در طراحی محیط های بیرونی، آینده این رشته ها را با سوال اساسی زیر مواجه ساخته است : چرا معماران منظر و طراحان شهری در طراحی محیط های بیرونی، با ابهام در نقش و حوزه وظایف در قبال یکدیگر مواجه شدهاند و اصولاً چه راه حل هایی برای برون رفت از این مشکل وجود دارد؟ بررسی تطبیقی- تحلیلی سوابق موضوع حاکی از آن است که صاحب نظران عمده دلایل تداخل و ابهام نقش میان حرفه مندان را در قالب دسته های اشتراکات فراوان نظری و عملی ، رویکردهای میانی دو رشته و گسترش حیطه و نوع فعالیتهای دو رشته عنوان کرده اند. از طرفی تحلیل محتوای ادبیات موضوع در خصوص رفع و پر نمودن خلأ دانشی – حرفه ای میان دو رشته معماری منظر و طراحی شهری به استنتاج یکسری مولفه ها و راهبردهای کلی شامل : همکاری و تعامل دو رشته ، محتواهای آموزشی مشترک ، تعیین نقش های حرفه ای ضابطه مند و ایجاد رشته یا رویکرد میان رشته ای جدید می انجامد.
Keywords:
Authors
سینا رزاقی اصل
پژوهشگر دکتری معماری با گرایش منظر، دانشکده معماری وشهرسازی دانشگاه علم وصنعت ایران
محسن فیضی
دانشیار گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم وصنعت ایران
مصطفی بهزادفر
دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم وصنعت ایران