پارامترهای انگیزشی مصرف کالاهای هنری در ایران

اقتصاد هنر، دانش به کارگیری از سازوکارهای تحلیلی علم اقتصاد در تبیین مسائل هنر است. در ابعاد تولید، توزیع و مصرف، مقاله ی پیش رو با هدف تولید دانش در مخاطب شناسی اقتصاد هنر ایران، به بعد مصرف اقتصاد هنر و مشخصاً به مطالعه ی انگیزش های مصرف کنندگان کالاهای هنری، به عنوان گردانندگان اصلی چرخ های اقتصاد هنر می پردازد. به زعم نگارندگان این جستار، بنیان مطالعاتی اقتصاد هنر را باید از شناخت مخاطب و مصرف کننده ی کالاهای هنری، اغازید. این شناخت، تحلیلی تطبیقی و بین رشته ای در علماقتصاد، جامعه شناسی، روان شناسی و هنرپژوهی است. این که انگیزش های مصرف هنری است و ناخودآگاه ایرانیان در جایگاه مصرف کننده ی اقتصادی و مخاطب هنر، مملو از آرکیتایپ های فرهنگی و هنری و پتانسیل های مصرف هنری است. اما مشاهدات حاکی از آن است که مصرف هنری در کشور، آن طور که باید در خودآگاه مصرف کنندگان به عمل در نیامده است. انگیزش علت رفتارهاست و ما در پی آن هستیم که ضمن شناخت پارامترهای انگیزشی مصرف کالاهای هنری، دریچه ای علمی بر کلیت شناختی اقتصاد هنر ایران در بعد مخاطب شناختی، بازنماییم. از این رو، در بخش بنیان نظری مفاهیم کلیدی بحث را تشریح نموده و در جمع بندی، به بحث درباره ی رفتار مصرف کننده ی هنر و مهمترین پارامترهای انگیزشی مصرف کنندگان کالاهای هنری در ایران پرداخته ایم.

Keywords:

اقتصاد هنر , ایران , انگیزش , پارامترهای انگیزشی , کالای هنری , مصرف کننده , مصرف هنری