بررسی تاثیر مدیریت سود بر سطوح سرمایه گذاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

یکی از معیارهای مهم برای برآورد قدرت سودآوری شرکت، پیش بینی سودهای آینده و ریسک های مربوط به آن و همچنین ارزیابی عملکرد مدیریت شرتک، سودهای جاری و گذشته شرکت است. سود نیز خود متشکل از اقلام نقدی و تعهدی است و اقلام تعهدی سود تا حدود زیادی در کنترل مدیریت هستند و وی می تواند برای بهتر جلوه دادن عملکرد شرکت و افزایش قابلیت پیش بینی سودهای آینده در اقلام تعهدی سود دست برده و به اصطلاح امروزی سود را مدیریت کند. بدیهی است که مدیریت سود بر تحلیل ها و افکار و اعمال طیف متنوعی از استفاده کنندگان از صورت های مالی، نظیر سرمایه گذاران (از آن جایی که نیاز به دانستن میزان سودآوری و ثبات شرکت قبل از سرمایه گذاری در آن دارند)، مدیران (نیاز به اطلاع از وضعیت مالی شرکت دارند)، بانک ها و تامین کنندگان مالی (نیاز به اطلاع از توانایی شرکت در بازپرداخت وام) تاثیرات بسیاری خواهد گذاشت اما نمی توان با قطعیت اعلام نمود که تمام تاثیرات مطابق با هدف فرد یا گروهی است که اقدام به مدیریت سود نموده اند و میزان و نوع این اثر مشخص نیست. لذا هدف از این تحقیق، آزمون رابطه بین اقدام شرکت ها به مدیریت سود نموده اند و میزان و نوع این اثر مشخص نیست. لذا هدف از این تحقیق، آزمون رابطه بین اقدام شرکت ها به مدیریت سود، با سرمایه گذاری بیش از حد مورد انتظار آنها (یا به عبارتی رابطه بین مدیریت سود و مازاد سرمایه گذاری) بوده است. در تحقیق حاضر با استفاده از اطلاعات 58 شرکت که در بازه زمانی 1380 الی 1391 در بورس اوراق بهادار فعال بوده اند و نرم افزار اکسل و Eviews8 اقلام تعهدی اختیاری شرکت ها با استفاده از مدل تعدیل شده جونز پرداخته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که میانگین مازاد سرمایه گذاری شرکت های مدیریت کننده سود در دوره مدیریت سود و همچنین در دوره بعد از اقدام به مدیریت سود با سایر شرکت ها تفاوت معناداری ندارد. یعنی اقدام به مدیریت سود تاثیر معنی داری بر سطوح سرمایه گذاری در شرتک های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ندارد.

Keywords:

مدیریت سود , اقلام تعهدی جونز تعدیل شده , سطوح سرمایه گذاری , بورس اوراق بهادار تهران