بررسی و تحلیل اعتراض تلقینی بودن حلقه کندو کاو اخلاقی

هدف اصلی این پژوهش، تحلیل و بررسی یک پرسش یا اعتراض به حلقه کندو و کاو اخلاقی و تلاش برای پاسخ به آن است. برای دست یابی به این هدف از روش پژوهش تحلیل محتوا و روش تحلیل و استنتاج منطقی بهره گرفته شد. نظر به اینکه حلقه کندوکاو اخلاقی مخالفت تلقین است و در هرمنوتیک فلسفی پیش داوری ها شرط فهم دانسته شده اند، این پرسش مطرح شد که تربیت اخلاقی بدون تلقین چگونه امکان تحقق دارد در بیان این اعتراض، نخست صورت های مختلف آن در داخل و خارج ایران تبیین شد، سپس با بهره بردن از آراء گادمر به عنوان پدر هرمنوتیک فلسفی و انتقادهای هابرماس پاسخی به این اعتراض پیشنهاد شد. نتیجه این بود که پذیرش این اعتراض نیازمند تهی شدن مفهوم خودآرایی و تلقین است. از این رو، نشان داده شد که هابرماس چگونه برای رفع این مشکل ما را به مفهوم دقیق خودآیینی ارتباطی و پیامد آن مفهومی دقیق تر از تلقین رهنمون می سازد تا بدین وسیله پاسخی برای اثبات امکان تربیت اخلاقی بدون تلقین فراهم آورده شود. همچنین، با استفاده از رویکرد ابطال پذیری نشان داده شد که استفاده از حلقه کندوکاو اخلاقی برای رشد تفکر نقادانه در کودکان به معنای رد ارزش های مسلط جامعه نیست.

Keywords:

حلقه کندو کاو اخلاقی , تربیت اخلاقی , فلسفه برای کودکان , اعتراض ها , تلقین , هرمنوتیک فلسفی , گادامر , هابرماس , خودآیینی ارتباطی