مروری بر فضای عمومی تصمیم گیری چند معیاره در برنامه ریزی انرژی های تجدید پذیر

امروزه سیاست گذاران به صورت قابل توجهی نسبت به مزایای انرژی های تجدید پذیر آگاه شده اند. از نگاه تصمیم گیران سطوح ملی و منطقه ای، تهیه برنامه جامع انرژی در اولویت اول و تعیین سهم انرژی های تجدید پذیر از کل سبد تولید انرژی کشور در اولویت دوم، گامی مهم در فرایند سیاست گذاری انرژی به شمار میرود. در فرآیند انتخاب از میان گزینه ها ی مختلف انرژی تجدید پذیر، ابعاد زیست محیطی با معیارهای اقتصادی، فنی و اجتماعی تلفیق میشود که ضرورت ترکیب این معیارها با همدیگر، چندمعیاره بودن فضای حاکم بر تصمیم گیری و سیاست گذاری را نشان میدهد. طی سال های اخیر مقالا ت متعددی در زمینه کاربرد روش های تصمیم گیری چندمعیاره در مدیریت انرژی در نشریات بین المللی به چاپ رسیده است اما ازآنجاکه از یکسو مطالعه تمامی مقالات برای عموم امکانپذیر نیست و از سوی دیگر انتخاب روش مناسب همواره نیازمند ارزیابی های دقیقی است که در هر موقعیت امکان پذیر نیست، به منظور دستیابی به تصوری کلی از فضای حاکم بر تصمیم گیری چند معیاره در برنامه ریزی انرژی و مقایسه صحیح روش های تصمیم گیری با یکدیگر، این تحقیق به بررسی و واکاوی برخی روش های پرکاربرد در این زمینه پرداخته است. در پایان این پژوهش روش پرامتی به عنوان یکی از مناسب ترین روش های تصمیم گیری چندمعیاره در برنامه ریزی انرژی های تجدیدپذیر پیشنهاد شده است

Keywords:

تصمیم گیری چندمعیاره , برنامه ریزی , سیاست گذاری , انرژی تجدیدپذیر