مواد جاذب مایعات هیدروکربنی ،قسمت دوم: سنتز بهینه کوپلیمر پیوندی باگاس،شبکه پلی استیرن

در این پژوهش ، مواد سلولوزی تهیه شده از باگاس نیشکر به عنوان پایه در مجاورت مونومر استیرن، اصلاح شده است. آغازگر پتاسیم پرسولفات برای کوپلیمر شدن پیوندی و اتیلن گلیکول دی متاکریلات و دی وینیل بنزن به عنوان عامل ایجاد پیوندهای عرضی بکار رفته است. متغیرهای مختلف شامل غلظت مونومر ، آغازگر ، عامل ایجاد پیوندهای عرضی، دما و زمان پلیمر شدن در مورد خمیر سلولوزی بررسی شد. برپایه نتایج بدست آمده شرایط بهینه برای تهیه کامپوزیت پلی استیرن دارای پیوندهای عرضی-سلولوز برای حداکثر جذب تولوین بدست آمد. شرایط بهینه حاصل برای باگاس 4/7 استیرن15/6 پتاسیم پرسولفات 1/09و عامل ایجاد پیوندهای عرضی 0/78EGDM درصد، دما 80 درجه سانتی گراد، زمان واکنش 1h و سرعت همزن 400rpm است. در این شرایط بهینه، رزینی بدست می آید که میزان جذب تولوین آن 800 درصد است. تولوین که به روش مکانیسم تورمی جذب می شود براثر فشار خارج نمی گردد.

Keywords:

باگاس , استیرن , سلولوز , پلیمرشدن پیوندی , جاذب روغن