اثر محیط فیزیکی بر سلول های کندروسیت کاشته شده روی داربست زیست تخریب پذیر پلی یورتان قابل استفاده در مهندسی بافت غضروف مفصلی

درمهندسی بافت، با تغییر عوامل فیزیکی همچون PH فشار جزیی اکسیژن قابلیت نفوذ یونی و فشار هیدروستاتیک، متابولیسم سلولی روی داربستی مناسب کنترل می شود . با توجه به این که پلی یورتان ها دارای خواص مکانیکی مناسب و قابلیت تنوع رفتار هستند. دراین پژوهش اثر عوامل فیزیکی ذکر شده روی داربست Degrapol@ به عنوان داربست پلی یورتانی زیست تخریب پذیر تجاری بررسی شد.با بررسی های به عمل آمده در شرایطPH برابر 6/5 و 7/4 مقدار اکسیژن برابر 1، 5 و 21 درصد قابلیت نفوذ یونی برابر 280،380 و 480osm/L و فشار هیدروستاتیک معادل 4MPA مشاهده شد که رفتار متابولیسم سلول های کندروسیت سلول های غضروف مفصلی پای گوساله، به شدت تحت تاثیر قرار می گیرد. نتایج بدست آمده از مجموع آزمایش ها نشان می دهد که افزایش زمان کشت سلولی روی این داربست ها موجب بهبود متابولیسم سلولی می شودهمچنین مشاهده شد که در شرایط فیزیکی pH برابر 7/4 مقدار اکسیژن 5 درصد و قابلیت نفوذ یونی معادل 380osm/Lبهترین شرایط متابولیسم برای سلول های کندروسیت فراهم می شودمعیار اندازه گیری متابولیسم سلول های کندروسیت در تمامی آزمایش ها میزان چسبندگی سلولی چگالی سلولی، لاکتات تولید شده و تولید گلیکوز آمینوگلیکان بود. جمع بندی نتایج نیز نشان می دهد که Degrapol@ داربست مناسبی برای مهندسی بافت غضروف مفصلی است.

Keywords:

محیط فیزیکی , زیست تخریب پذیر , پلی یورتان , مضروف مفصلی , مهندسی بافت