بهینه سازی خواص شکست و رفتار پخت آمیزه رویه تایر سواری

اثر آمیخته سازی با کایوچوی طبیعی و کایو چوی بوتادی ان و آمیخته سازی با دوده N330بر رفتار پخت و خواص فیزیکی-مکانیکی آمیزه رویه تایر برپایه کایوچوی SBR و دوده N234 بررسی شده است. هم چنین، اثر مقدار گوگرد و شتاب دهنده بر خواص مختلف آمیزه لاستیکی در بازه گسترده مقادیر عوامل پخت مطالعه شد. جای گزینی بخشی از کایوچوی SBRبا کایو چوی طبیعی بهبود قابل توجه مقاومت پارگی، رشدترک، گرمازایی، خواص پخت و سایش را به دنبال داشت بدون آن که سختی ،پراکنش و استحکام کششی تغییر محسوسی کند. جای گزینی با کایو چوی بوتادی ان نیز همین روند را به همراه داشت، بجز این که سرعت رشد ترک افزایش قابل توجهی نشان داد. جای گزینی بخشی از دوده N234 با دوده N330 باعث افت اندک در سایش و مقاومت پارگی شد. اما سرعت رشد ترک را کاهش داد. سرعت رشد ترک با افزایش مقدار گوگرد و شتاب دهنده افزایش و مقدار سایش ابتدا کاهش و سپس افزایش نشان داد. استحکام کششی و مقاومت پارگی نیز ابتدا روند افزایشی با چگالی اتصالات عرضی نشان دادند و سپس با افزایش بیشتر دچار افت شدند. مطالعه ساز و کارهای حاکم نشان داد. در کنار ساز و کار بلورینگی القایی زنجیرهای لاستیک، ساز و کار قابلیت تحرک زنجیرها بر رشد ترک حاکمیت دارد. حال آنکه برای سایر خواص شکست رقابتی بین این ساز و کار با ساز و کار تقویت مشهود است. در نهایت فرمول بندی بهینه برپایه آمیخته سه تایی لاستیک SBR/BR/NR و دو تایی دوده N234/N330 محاسبه شد که در ان سطح چگالی اتصالات عرضی و نسبت گوگرد به شتاب دهنده بهینه شده است.

Keywords:

طرح آزمون آماری , مدل سازی , بهینه سازی , مقاومت پارگی , سرعت رشد ترک