اثر کشش سطحی محلول پلیمر بر شکل شناسی الیاف الکتروریسی شده PLGA و ژلاتین

با توجه به کاربرد خاص فرایند الکتروریسی در مهندسی بافت و ضرورت پیش رفت در زمینه الکتروریسی پلیمرهای زیست سازگار، در این پژوهش اثر کشش سطحی سامانه های مختلف حلال روی شکل شناسی نانوالیاف الکتروریسی شده PLGA و ژلاتین بررسی شده است. سعی شده است، بهترین سامانه حلال برای بهینه سازی نانوالیاف دو پلیمر گفته شده معرفی شود. روش کلی کار بدین ترتیب بود که ابتدا محلول های با غلظت های مساوی در سامانه های مختلف حلال تهیه ودر شرایط ثابت فرایند و محیط، الکتروریسی شدند. در نهایت، با نشان دادن تغییر در شکل شناسی الیاف الکتروریسی شده در سامانه های مختلف حلال، به وسیله میکروسکوپ الکترونی پویشی وبیان علت آن بهترین سامانه حلال برای الکتروریسی این دو پلیمر معرفی شد تا به مطالعات بعدیدر زمینه مهندسی بافت روی نانوالیاف این دو پلیمر کمک شایانی کند و پژوهش های بعدی دراین زمینه راحت تر انجام شود. با توجه به نتایج می توان گفت، الکتروریسی PLGA به وسیله سامانه هایی، که کشش سطحی کمتری دارند، منجر به تولید الیافی یکنواخت تر می شود که این نتایج در مورد پلیمر طبیعی ژلاتین نیز قابل مشاهده بود. مثلا برای PLGA مشاهده شد، با تغییر سامانه حلال از DMF با کشش سطحی بسیار زیاد به HFIP با کشش سطحی کم، ساختار محصولات الکتروریسی از ذرات کروی به سمت الیاف صاف تغییر می کند

Keywords:

الکتروریسی , , PLGA ژلاتین , کشش سطحی , نانو الیاف