اثر آمیختن دوده های مختلف بر خواص مکانیکی آمیزه رویه تایر رادیال سواری

در این پژوهش، اثر استفاده از دوده ها به دو شکل تک و مخلوط بر خواص مکانیکی، دینامیکی وگرمایی آمیزه لاستیکی رویه تایر سواری رادیال بررسی شد. بدین منظور، ابتدا یک فرمول بندی بر پایه دو کایوچوی مصنوعی SBR و BR و 60 قسمت وزنی دوده به همراه سایر اجزای آمیزه کاری درنظر گرفته شد. سپس 10 آمیزه بر پایه آمیزه مبنا، با دوده های مختلف تهیه و آزمون های لازم پس از پخت روی آنها انجام شد. این آزمون ها شامل آزمون های مکانیکی(استحکام کششی، درصدازدیاد طول، سایش، سختی و جهندگی) آزمون های دینامیکی شامل DMTA در حالت کششی وهمچنین آزمون گرمایی بودند. نتایج به دست آمده حاکی از این است که آمیزه حاوی دوده N550کمترین مقاومت سایشی و افزایش دما را نشان می دهد. در حالی که آمیزه حاوی دوده N220 به دلیل ساختار پیچیده بیشترین گرمااندوزی را دارد. برای رسیدن به حالت توازن از نظر خواص مکانیکی ودینامیکی از مخلوط دوده ها بهره گرفته شد که بهبود در مقاومت غلتشی، قدرت چنگ زنی ومقاومت سایشی را به همراه داشت. همچنین، در پژوهش های پیشین نشان داده شده بود که می توان با استفاده از داده های آزمون کشش روی نمونه های نواری شکل رفتار ابرکشسان گرانرو آمیزه های لاستیک پخت شده را مطالعه کرد. بنابراین در کار حاضر، روش جدید سنجش مقداراتلاف انرژی ناشی از تغییر شکل (اختلاف انرژی بین حالت کاملا کشسان و حالت واقعی) هر آمیزه به کمک روش اجزای محدود و نرم افزار ABAQUS/Standard ارایه و نشان داده شد که نتایج حاصل موید صحت نتایج به دست آمده از آزمون های دینامیکی و گرمااندوزی است.

Keywords:

آمیزه لاستیکی , SBR/BRدوده , آمیخته سازی , خواص گرانروکشسانی , اجزای محدود