نانوکمپلکس های زیست پلیمری کاراگینان- سدیم کازیینات به عنوان حامل ویتامین D: بررسی تشکیل کمپلکس، اندازه ذرات وبازده کپسولی شدن

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 417

This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-27-1_007

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396

Abstract:

نانوکپسول های بر پایه کمپلکس پروتیین پلی ساکارید از انواع نانو حامل های زیست پلیمری اند که بالقوه می توانند برای کپسولی شدن مواد غذا - داروی آبگریز استفاده شوند. در این پژوهش، ازکمپلکس سدیم کازیینات - کاپاکاراگینان برای کپسولی شدن ویتامین D استفاده شد. کمپلکس بین کازیینات و کاراگینان، با افزودن محلول کاراگینان به محلول کازیینی حاوی ویتامین D و کاهش pH به کمتر از نقطه ایزوالکتریک کازیین،تشکیل شد. طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR) تشکیل کمپلکس بین کازیینات و کاراگینان و ویتامین D را تایید کرد. تمام پیک های موجود در کازیینات، در طیف کازیینات - ویتامین D نیز مشاهده شد، ولی پیک های موجود در 1671 و1526 cm-1 به 1650 و 1571cm-1 منتقل شد. در عدد موجی 1740cm-1 پیک جدیدی مشاهده شدکه احتمالا مربوط به تشکیل گروه استری در اثر واکنش گروه های OH ویتامین D با گروه های کربوکسیل زنجیرهای جانبی اسیدهای آمینه سدیم کازیینات است. در منحنی DSC کاراگینان، یکپیک گرمازا در دمای 187/3°C ، یک پیک گرماگیر چسبیده به آن در دمای 194/9°C و نیز یک پیک کوچک گرماگیر در 130°C مشاهده شد. در منحنی DSC کازیینات، یک پیک گرماگیر در 206°C گزارش شد. اتصال ویتامین D به کازیینات موجب افزایش دمای پیک گرماگیر به 246°C شد. اندازه ذرات محلول سدیم کازیینات 1% w/v در محدوده 150 nm تا 300 nm قرار داشت و با افزودن ویتامین D، به محدوده 450 nm تا 750 nm افزایش یافت، ولی با افزودن کاراگینان در تمام غلظت ها (در غلظت ثابت 1% w/v کازیینات و 9/ pH= 4 ) اندازه ذرات به کمتر از 100 nm کاهش یافت. سدیم کازیینات و کمپلکس آن با کاراگینان، دارای بازده کپسولی شدن حدود % 45 بود. پایداری ویتامین D طی5 روز نگه داری، در نانوکمپلکس سدیم کازیینات - کاراگینان، بیشتر از سدیم کازیینات خالص بود( 60-63% در مقایسه با % 53 ).

Keywords:

Authors

مریم خو ش منظر

تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه مهندسی علوم و صنایع غذایی،دانشگاه علوم پزشکی مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی

بابک قنبرزاده

تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه مهندسی علوم و صنایع غذایی،

حامد همیشه کار

تبریز، دانشگاه علوم پزشکی مرکز تحقیقات کاربردی دارویی

محمود صوتی

تبریز، دانشگاه تبریز، دانشکده کشاورزی، گروه مهندسی علوم و صنایع غذایی