مطالعه مقایسه ای مقاومت گرمایی، اشتعال پذیری و خواص مکانیکی رزین های پلی استر غیراشباع و اپوکسی

در این پژوهش، خواص گرمایی، اشتعال پذیری و مکانیکی سه نوع مختلف رزین پلی استر غیراشباع ارتو، ایزو و وینیل استر و رزین اپوکسی برپایه دی گلیسیدیل اتر بیس فنول A بررسی و مقایسه شد. نظر به استفاده گسترده از این رزین ها در صنعت کامپوزیت، شناخت دقیق خواص آن ها برای انتخاب بهترین رزین بسیار حایز اهمیت است. بدین منظور، از آزمون های گرانروی سنجی، طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه ( FTIR )، سرعت سوزش، تجزیه گرماوزن سنجی (TGA)شاخص حدی اکسیژن ( LOI) و اندازه گیری خواص خمشی استفاده شد. از آنجا که گرانروی رزین های پلی استر غیراشباع در محدوده 300 cP تا 450 cP قرار دارد، از مزیت شایان توجهی نسبت به رزین های اپوکسی برخوردارند که گرانروی در محدوده 600 cP تا 1000 cP دارند. ازمیان سه نوع مختلف رزین پلی استر غیراشباع برررسی شده در این پژوهش، رزین ارتو بیشترینمقدار درصد تبدیل را دارد. پس از آن، مقادیر مزبور به ترتیب متعلق به نمونه وینیل استر و ایزو بود. نتایج نشان داد، رزین وینیل استر، خواص بهینه ای از نظر گرمایی، مقاومت در برابر اشتعال و مکانیکی در میان رزین های پلی استر دارد. از مقایسه رزین اپوکسی با انواع پلی استر مشاهده شد،رزین اپوکسی سرعت سوزش بیشتری دارد، اما مقدار زغال باقی مانده (% 4/ 12 ) و درصد LOI( 20/2%) آن بیشتر و درنتیجه از پایداری گرمایی زیادتری برخوردار است. نتایج آزمون خمش بیانگر آن است که رزین اپوکسی مدول ( 4/1 GPa )و استحکام خمشی ( 116 MPa )بیشتری نسبت به رزین های پلی استر دارد، اما مقدار خمش تا شکست (% 8/ 2) و چقرمگی این نمونه از سه نوعمختلف پلی استر غیراشباع کمتر است

Keywords:

رزین , پلی استر غیراشباع , اپوکسی , کامپوزیت , اشتعال پذیری