تهیه چسب حساس به فشار آکریلی و بررسی عوامل موثر برخواص چسبندگی آن

Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 885

This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-28-6_003

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396

Abstract:

امروزه روش های نوین دارورسانی از راه پوست، جانشین روش های قدیمی تر دارورسانی از راه دهان و تزریق شده اند. از تمام انواع چسب ها، چسب های آکریلی محلولی به دلیل مزایای فراوان نسبت به سایر انواع چسب ها در این زمینه به طور گسترده استفاده می شوند. در این پژوهش،چسب حساس به فشار آکریلی از پلیمرشدن رادیکال آزاد 2-اتیل هگزیل آکریلات در اتیل استات ودر مجاورت آغازگر 2،2 -آزوبیس ایزوبوتیرونیتریل ( AIBN ) تهیه شد. برای تنظیم خواص آن، دو کومونومر وینیل استات و هیدروکسی اتیل آکریلات نیز در ساختار این چسب آکریلی استفاده شدند. چسب تهیه شده با آزمون های مختلف از قبیل طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه (FTIR)رزونانس مغناطیسی هسته (NMR )، رنگ نگاری ژل تراوایی ( GPC )و رنگ نگاری مایع کارآمد (HPLC) شناسایی شد. تمام عوامل مربوط به شرایط واکنش پلیمرشدن از قبیل نوع و مقدار کومونومر استفاده شده، مدت زمان انجام واکنش و مقدار آغازگر استفاده شده می توانند برخواص نهایی چسب تهیه شده اثر بگذارند. بنابراین، اثر متغیرهای مختلف از قبیل مدت زمان انجام واکنش، مقدار آغازگر و کومونومرها و شبکه ای شدن بر خواص چسب حساس به فشار آکریلی محلولی بررسی شد. استحکام برشی چسب با افزایش مقدار هیدروکسی اتیل آکریلات و وینیل استات و کاهش مقدار آغازگر استفاده شده افزایش یافت. چسبناکی پلیمر با استفاده از مقادیربیشتر آغازگر و مونومر وینیل استات، بهبود یافت. همچنین، استحکام پوستگی پلیمر با افزایش مقدار وینیل استات، کاهش و با افزایش مقدار هیدروکسی اتیل آکریلات افزایش یافت. شبکه ای شدننیز استحکام برشی چسب را به مقدار شایان توجهی افزایش داد. زمان بهینه 10 h و مقدار بهینه برای آغازگر، وینیل استات و هیدروکسی اتیل آکریلات به ترتیب 5/ 0، 22 و % 6 وزنی به دست آمد.

Authors

سیدمجتبی تقی زاده

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده علوم

مژگان میرزاطاهری

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده علوم

حسین عابدی مقدم

تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، پژوهشکده علوم