آمیخته پلی وینیل الکل- پلی اترسولفون سولفون دارشده برای کاربرد در عنوان غشای تبادل پروتون

غشاهای تبادل پروتون، به عنوان جزء اصلی محرک های کامپوزیتی، نقش مهمی را ایفا می کنند که درسال های اخیر، مورد توجه ویژه دانشمندان قرار گرفته اند. در این پژوهش، آمیخته پلی وینیل الکل-پلی اترسولفون سولفون دار شده در مجاورت عامل شبکه ساز گلوتارآلدهید، برای مطالعه خواص یونی ومکانیکی برای کاربرد در کامپوزیت های پلیمری یونی-فلزی ساخته شد و اثر نسبت ترکیب دو پلیمر ومقدار گلوتارآلدهید روی خواص یونی و مکانیکی بررسی شد. بدین منظور، ابتدا پلی اترسولفون بااستفاده از کلروسولفونیک اسید، سولفون دار شد. سپس، در نسبت های مختلف با پلی وینیل الکل ترکیب شد. در نهایت، برای کنترل تورم پلی وینیل الکل، عامل شبکه ساز گلوتارآلدهید به ترکیب اضافه شد.با استفاده از روش تیترکردن، درجه سولفون دارشدن پلی اترسولفون % 26 به دست آمد. مقدار جذب آب غشاهای مختلف، با افزایش پلی اترسولفون سولفون دار شده و گلوتارآلدهید، روند کاهشی نشان داد و در کمترین مقدار % 18 بود. افزایش نسبت GA/PVA (نسبت گلوتارآلدهید به پلی وینیل الکل)از 03 / 0 به 06 / 0 در ظرفیت تبادل یون اثر چندانی نداشت. اما، باعث کاهش هدایت پروتون در هرترکیب شد. با افزایش نسبت SPES/PVA (نسبت پلی اترسولفون سولفون دار شده به پلی وینیل الکل)به دلیل وجود بیشتر گروه های سولفونیک اسید، ظرفیت تبادل یون و هدایت پروتون افزایش یافتندکه بیشترین مقدار به دست آمده به ترتیب 0/62 meq/g و 2/63 mS/cm بود. با انجام آزمون کشش واستخراج داده های مربوط مشخص شد، ترکیب حاوی % 70 پلی اترسولفون سولفون دار شده با نسبتGA/PVA برابر 06 / 0، دارای بیشترین استحکام مکانیکی و مدول یانگ به ترتیب 86 / 30 و 104/18 MPaاست و با افزایش پلی اترسولفون سولفون دار شده، غشاها رفتار مکانیکی چقرمه تری نشان دادند

Keywords:

هدایت پروتون , پلی وینیل الکل , پلی اترسولفون سولفون دارشده , عامل شبکه ای کننده , جذب آب