اثر استخراج کننده، سرعت ریسیدن و سرعت جریان سیال سوراخ کننده بر ساختار و عملکرد غشای الیاف توخالی پلی اتیلنی کم چگالی خطی

فرضیه: غشاهای الیاف توخالی پلیمری با داشتن نسبت سطح به حجم زیاد، ساختارهای مناسبی در فناوری غشایی هستند. پلی اتیلن کم چگالی خطی به دلیل خواص ویژه ای که دارد، می تواند پلیمر مناسبی برای ساخت غشای الیاف توخالی با روش جدایی فاز گرماالقایی باشد. هدف این کار بررسی اثر استخراج کننده، سرعت ریسیدن و سیال سوراخ کننده بر ساختار و عملکرد غشای پلی اتیلن کم چگالی خطی است.روش ها: پلی اتیلن کم چگالی خطی و روغن معدنی به عنوان رقیق کننده گرمادهی شدند تا محلول همگنی حاصل شود، سپس به داخل قالب شکل دهنده تزریق شدند. الیاف توخالی پس از خروج از قالب شکل دهنده وارد حمام انعقاد شده سپس با استخراج کننده های مختلف استخراج شدند. اثر اتانول، هگزان و استون با پارامترهای حل پذیری متفاوت بر ساختار غشاها مطالعه شد. در ادامه، اثر سرعت ریسیدن و سرعت جریان سیال سوراخ کننده بر ساختار و عملکرد غشای استخراج شده با استون بررسی شد.یافته ها: غشاهای استخراج شده با اتانول تخلخل و تراوایی آب خالص کمی نشان دادند، بدین معنی که اتانول قابلیت استخراج رقیق کننده از ساختار غشا را ندارد. هگزان نیز به دلیل داشتن پارامتر حل پذیری مشابه با پلی اتیلن کم چگالی خطی موجب تورم بخش بی شکل پلیمر و بسته شدن حفره های غشا شد. در حالی که استون به طور موثر رقیق کننده را از ساختار غشا خارج کرده است. تصاویر SEM نیز ساختار متخلخل غشا را تایید کردند. سایر نتایج نشان داد، با ازدیاد سرعت ریسیدن، تراوایی آب خالص، زبری سطح و استحکام کششی غشاهای الیاف توخالی افزایش می یابد. افزایش سرعت تزریق سیال سوراخ کننده نیز به بهبود استحکام مکانیکی و کاهش تراوایی آب غشاها منجر شد. در نهایت مشخص شد، مقدار پس زنی پروتئین کلاژن به وسیله غشاهای ساخته شده با افزایش سرعت جریان سیال سوراخ کننده افزایش یافته و با افزایش سرعت ریسیدن کاهش ناچیزی بافت.

Keywords:

پلی اتیلن کم چگالی خطی , غشای الیاف توخالی , استخراج کننده , سرعت ریسیدن , سرعت جریان سیال سوراخ کننده