اثر نیتریک اکسید بر پاسخ های فیزیولوژیک و ضد اکسیدانی و کاهش خمیدگی ساقه گل شاخه بریدنی ژربرا

ژربرا جزو ده گل شاخه بریدنی برتر جهان است و ارزش تجاری بالایی دارد، ولی کوتاهی عمر گل جایی آن در اثر خمیدگی یا شکستن گردن و پژمردگی، از مهمترین چالش های پس از برداشت این گل شاخه بریدنی محسوب می شود. نیتریک اکسید (NO) یک مولکول پیامبر در گیاهان است که در فرایندهای فیزیولوژیکی گوناگونی نقش دارد. در این پزوهش اثر نیتریک اکسید بر عمر گل جایی، پاسخ های فیزیولوژیک و ضد اکسیدانی و کاهش خمیدگی ساقه گل شاخه بردنی ژربرا در سه رنگ زرد، قرمز و صورتی بررسی شد. در این پزوهش همچنین ویزگی هیا ساخترای و بافت شناسی ساقه گل ژربرا نیز پس از تیمارهای نیتریک اکسید بررسی شد. این پژوهش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با دو فاکتور شامل گل شاخه بردنی ژربرا (سه رنگ) و سه غلظت NO؛ (0/25، 0/5 و 1 میکرومولار) در 3 تکرار انجام و اب مقطر نیز به عنوان شاهد استفاده شد. نتیجه های این پزوهش نشان داد که تمام غلظت های سدیم نیترو پروساید (SNP) به کار رفته دارای ویژگی ضد اکسیدانی بود و توانایی افزایش فعالیت دفاعی گیاه را داشت. بر اساس نتیجه های به دست آمده و بدون درنظر گرفتن رقم، بیشترین عمر گل جایی و کمترین مقدار مالون دآلوهید و مقدار پراکسید هیدروژن در تیمار SNP یک میکرومولار دیده شد. یافته های این پژوهش نشان داد SNP نه تنها ع مر گل جایی، فعالیت آنزیم های ضد اکسیدان و فنیل آلانین آمونیالیاز را افزایش داد. بلکه فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز را به طور معنی داری کاهش داد. علاوه براین، NO با افزایش ساعت لیگنین و افزایش استحکام بافت پارانشیمی باعث حفظ گیاه شده و خمیدگی ساقه را کاهش داد که به احتمال این پدیده از راه انگیزش فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز می باشد.

Keywords:

آنزیم های ضد اکسیدان , ژربرا , سدیم نیتروپروساید , عمر گل جایی