تعیین شدت مطلوب پرتودهی پیوندک کیوی رقم هایوارد با هدف بهبود ویژگی های کیفی میوه

ایجاد جهش به وسیله پرتو گاما یکی از روش های مفید برای بهبود برخی ویژگی های کیفی در میوه ها است. اینپژوهش با هدف بررسی اثر پرتودهی پیوندک های کیوی با شدت های مختلف پرتو گاما (0، 30، 40، 50، 60، 70 و80 گری)، بر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی میوه کیوی رقم هایوارد در زمان برداشت و انبارداری انجام شد. بهاین منظور، در زمستان 1391 ، پیوندک های پرتودهی شده روی تاک های کیوی پیوند اسکنه زده شدند و پس از یکسال بدون باردهی ( 1392 )، در سال 1393 ویژگی های میوه ها در زمان برداشت و سپس به مدت 3 ماه درسردخانه با دمای 0/5 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 85 تا 90 % به فاصله هر یک ماه، ارزیابی شدند. نتیجه ها نشان داد که میوه های برداشت شده از تاک هایی با پیوندک های تیمار شده با شدت 40 گری پرتو گاما، سفت ترینبافت میوه، بیشترین وزن و کم ترین درصد کاهش وزن میوه در زمان برداشت و انبارداری را نشان دادند. درتاک هایی با پیوندک های تیمار شده با شدت های 70 و 80 گری پرتو گاما، هیچ میوه ای تشکیل نشد و در حالترویشی باقی ماندند. هم چنین، تیمارهای 50 و 60 گری پرتو گاما باعث ناجورشکلی شدید و شکاف خوردگی هایژرفی در میوه ها شدند. در نهایت با توجه به این که سفتی بافت میوه کیوی در انبارداری مهم ترین عاملتعیین کننده در توانایی انبارداری و صادرات میوه کیوی است و به دلیل اثر مثبت پرتو 40 گری بر این ویژگی درزمان برداشت و انبارداری و نیز بر افزایش وزن میوه و کاهش آب ازدست دهی میوه، به نظر می رسد این شدت درایجاد تغییرهای مثبت در کیفیت میوه به طور معنی داری موثر بوده است.

Keywords:

انبارداری , پرتو گاما , پیوندک , سفتی بافت , کیوی