تجربه احساس ناامنی زنان درفضاهای شهری

هدف این پژوهش واکاوی بسترها دلایل و پیامدهای احساس ناامنی زنان درفضاهای شهری به مدد تحلیل کیفی است میدان مطالعه پژوهش فضاهای همگانی شهرسنندج است که موضوع ها و ابعادفضایی و تعاملی آن بااستفاده ازتکنیک های مصاحبه عمیق فردی مشاهده مستقیم و مشاهده مشارکتی مطالعه شده و داده های این مطالعه درقالب روش نظریه پردازی داده بنیاد تحلیل شده اند نتایج تحقیق نشان میدهد که احساس ناامنی زنان درفضاهای شهری سنندج محصول یک سری عوامل اثرگذارهمچون تنشهای ساختاری و جامعه هراسی و نیز برخی شرایط تسهیل کننده مثل مکان های پربرخورد و بازنمایی خود است زنان موردمطالعه همچنین براین باورند که احساس ناامنی آنها را دلایل و انگیزه های خاصی که درکردار و گفتار و حرکات مردان قابل رویت است تقویت می کند احساس ناامنی زنان پیامدهایی فردی و جمعی دراد به سبب این احساس زنان درسطح زندگی فردی به تمهیدات پیشگیرانه روی میآورند پیامد این احساس ناامنی درسطح جامعه نیز به شیوع و تشدید زوال اعتماداجتماعی می انجامد

Keywords:

فضاهای همگانی شهری , احساس ناامنی , تنشهای ساختاری , جامعه هراسی , عطش ارتباط