پیامدهای هم گرایی اینترنت وتلویزیون برسیاست گذاری رسانه ای درایران

هم گرایی اینترنت و تلویزیون نه تنها شیوه های تولید پخش و تماشای برنامه های تلویزیونی بلکه ساختارصنعت تلویزیون را دگرگون ساخته است به تبع این دگرگونی اغلب کشورهای جهان ناگزیر به اتخاذسیاست های جدید و تغییر مقررات رسانه ای شده اند درایران نظام سیاسی و ساختارانحصاری تلویزیون ادغام اینترنت و تلویزیونر ا باموقعیت خاصی روبرو کرده است این مقاله با بهره گیری ازروش کیفی مصاحبه عمیق درصد دارایه چشم اندازی ازاین وضعیت و شناسایی چالشهای ناشی ازهم گرایی برای سیاست های رسانه ای است درمجموع با 17نفر ازسیاست گذاران و کارشناسان حوزه تلویزیون و رسانه های جدید مصاحبه عمیق شده و برای تجزیه و تحلیل یافته ها ازفن مقایسه دایمی استفاده شده است بخشی ازنتایج تحقیق نشان میدهد علیرغم اشفتگی های فراوان درفرایند سیاست گذاری و وجود نهادهای متعدد و موازی ایده مرکزی مهندسی فرهنگی همچنان درحال شکل دهی به سیاست های رسانه ای درفضای پساهم گرایی است اولویت اصلی سیاست گذاری رسانه ای گرچه دروهله اول حفظ امنیت ملی و تامین اهداف سیاسی است بااین حال همگرایی تلویزیون و اینترنت درایران همگام با روندهای نیولیبرالیستی صنعت تلویزیون درجهان متاثر ازخصوصی سازی و تجاری شدن فزاینده است

Keywords:

تلویزیون , اینترنت , هم گرایی , سیاست گذاری , تنظیم مقررات , ایران