تشکیل سیستمهای خود متعادل بهینه در تحلیل به روش نرمی مدل اجزا محدود چهار وجهی بااستفاده از الگوریتم کلونی مورچگان

بسیاری از مسائل مکانیک سازه ها را می توان با استفاده از روش های بهینه یابی بصورت موثر مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. در تحلیل سازه ها از مدل ریاضی یک سازه ایدهآل سازی شده استفاده میشود که متشکل از مجموعه ای از معادلات ریاضی میباشد. روابط و فرمول بندی های این معادلات عمدتاً حاوی متغیرها و ماتریس هایی با ابعاد متنوع میباشد. تحلیل بهینه، بر تشکیل بهترین ماتریس برای حل مساله استوار است، زیرا گزینش ماتریس های سازه ای و روش های محاسبه آنها برای یک مدل سازهای، منحصر بفرد و یکتا نیست. در این مقاله، الگوریتمی برای تشکیل سیستم های خود متعادل بهینه برای مدل اجزا محدود چهار وجهی پیشنهاد شده است. در مدلسازی مساله بهینه یابی ویژگیهای هندسی مدل اجزا محدود چهار وجهی با گراف مرزی شبیهسازی شده است و برای برقراری شرط استقلال بردارهای متناظر با سیستم های خود متعادل، برای هر سیستم یک مولد در نظر گرفته شده است. تیب انتخاب مولدها به عنوان یک تور برای الگوریتم کلونی مورچگان تعریف شده است و بدین ترتیب با استفاده از الگوریتم فراابتکاری کلونی مورچگان جواب بهینه محاسبه شده است. شکل بهینه سیستمهای خود متعادل، منجر به تشکیل ماتریس نرمی بهینه شده و هدف تحلیل موثر سازه به روش نرمی را تامین مینماید.

Keywords:

روش نرمی , سیستم خود متعادل , مدل اجزا محدود چهار وجهی , الگوریتم کلونی مورچگان