مقایسه تاثیر آموزش به شیوه های تدریس اعضای تیم و بازگویی بر میزان یادگیری-یاددهی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان ایلام
Publish place: Research in Curriculum Planning، Vol: 14، Issue: 55
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 445
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSR-14-55_010
تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399
Abstract:
هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر آموزش به شیوه روش تدریس اعضای گروه بر میزان یادگیری-یاددهی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان ایلام و مقایسه آن با روش تدریس بازگویی است. این پژوهش با روش نیمه تجربی اجرا گردیده و جامعه آماری آن تمامی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان ایلام (که تعداد آن ها حدود 500 نفر در 18 کلاس بوده) است. برای اجرای پژوهش یک کلاس 32 نفره به عنوان گروه گواه و یک کلاس 27 نفره به عنوان گروه آزمایش از آن ها انتخاب شدند. از این کلاس، تعداد 16 نفر به شیوه آموزش تیمی و 16 نفر به شیوه آموزش بازگویی مورد تدریس و آموزش قرار گرفتند. درنهایت، نمرات آزمون میزان یادگیری- یاددهی و آزمون مهارت های ارتباطی دانشجویان با گروه شاهد هم مقایسه گردید. در این پژوهش در قالب سه فرضیه به بررسی تاثیر دو نوع آموزش پرداخته شد، فرضیه اول، بررسی نتایج دو نوع آموزش بر میزان یادگیری و یاددهی، در فرضیه دوم، نتایج ادغام دو روش بر میزان یادگیری و یاددهی و در فرضیه سوم، نتایج هر روش آموزش بر تعمیق یادگیری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که شیوه آموزش تیمی بر میزان یادگیری-یاددهی دانشجویان تاثیر مثبت بیشتری نسبت به روش آموزش بازگویی داشته است چراکه در سطح آلفای 0.05 درصد، مقدار آزمون پیرسون در گروه افراد با آموزش تیمی معادل 018/0 بوده و این مقدار در سطح پایین تری نسبت به آموزش بازگویی که مقدار پیرسون آن تعادل 042/0 بوده است، قرار دارد. نتایج نشان داد، تاثیر ادغام شیوه های تدریس اعضای تیم و بازگویی در افزایش یادگیری و یاددهی دانشجویان تفاوت وجود دارد موثر بوده اند. همچنین، بین شیوه های تدریس اعضای تیم و بازگویی، در افزایش تعمیق یادگیری (یادگیری طولانی مدت مطالب) در دانشجویان پذیرفته می شود.
Keywords:
Authors
میرحمزه کرمی
دانشجوی دکترای تخصصی برنامه ریزی آموزشی دانشگاه پیام نور تهران.
بهمن سعیدی پور
دانشیار و رئیس دانشگاه پیام نور استان کرمانشاه.
محمدرضا سرمدی
استاد تمام و رئیس دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه پیام نور تهران.
مهران فرج الهی
استاد تمام، عضو هیئت علمی دانشگاه دانشگاه پیام نور تهران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :