مقایسه آموزش به روش بدیعه پردازی و روش سخنرانی بر افزایش خلاقیت دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم ابتدایی زرین شهر

پژوهش حاضر با هدف مقایسه کارآیی روش بدیعه پردازی نسبت به روش سخنرانی در افزایش خلاقیت در دانش آموزان کلاس سوم ابتدایی صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بوده و جامعه آماری ،کلیه دانش آموزان پایه سوم دبستان شهرستان زرین شهر را در بر می گرفت که 103 نفر از آنها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (25نفر دختر،23 نفر پسر) وگروه کنترل 28) نفر دختر، 27نفر پسر) قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری، آزمون خلاقیت تورنس (فرم الف) بود. روش بدیعه پردازی با تدریس علوم اجتماعی، علوم تجربی و انشاء (بنویسیم) به مدت سه ماه در گروه آزمایشی اجرا شد، ولی گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات آزمون خلاقیت در مرحله پیش آزمون و پس آزمون در گروه های آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. همچنین بین افزایش نمره خلاقیت دانش آموزان پسرو دانش آموزان دختر در مؤلفه های سیالی، انعطاف، اصالت و نمره کل خلاقیت تفاوت معنادار مشاهده گردید.

Keywords:

بدیعه پردازی , سخنرانی , خلاقیت , دبستان