بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر یزد

هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر یزد بود. روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با گروه گواه و جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر یزد است. جامعه آماری در این پژوهش همه دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی شهر یزد (8100 نفر) را در بر می گیرد که در سال تحصیلی 89-90 در آموزشگاه های دولتی مشغول به تحصیل بودند. نمونه مورد نظر پژوهش، 30 نفر از دانش آموزان بودند که شیوه انتخاب آنها به صورت تصادفی خوشه ای بود. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، آزمون هوش کتل، پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و برای سنجش پیشرفت تحصیلی از میانگین نمرات کسب شده دانش آموزان در آزمون ها بود. گروه آزمایش طی 12 جلسه تحت آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان قرار گرفتند، در حالی که گروه گواه هیچ گونه مداخله ای را دریافت نکردند. آزمون ها شامل کلیه درس ها برای سنجش پیشرفت تحصیلی طی 3 مرحله (پیش آزمون، آزمون، پس آزمون) از دانش آموزان گرفته شد. نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس نشان داد که بین میانگین نمرات آزمون های گرفته شده از دانش آموزان در مرحله آزمون و پس آزمون، آزمودنی های گروه آزمایش و گواه، تفاوت معناداری وجود داشت. (P=0/01)

Keywords:

یادگیری خودگردان , پیشرفت تحصیلی , دانش آموز , دختر , پنجم ابتدایی