تأثیر راهبردهای فراشناختی بر حل مسائل ریاضی در دانش آموزان دوره اول دبیرستان شهر یزد

هدف از انجام این پژوهش مطالعه تاثیر فراشناخت و رویکردهای آن نسبت به قابلیت های حل مساله ریاضی در دانش آموزان دوره اول متوسطه در شهر یزد بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پایه اول مقطع متوسطه شهر یزد را شامل می شود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی، 120 دانش آموز در سال اول آموزش متوسطه در دو گروه آزمون (آزمایش) و کنترل انتخاب شدند که نیمی از آنها دختر و نیم دیگر پسر بودند. گروه آزمایش در دوره آموزش راهبردهای فراشناختی شرکت کرد. برنامه درسی گروه آزمایش شامل آموزش 6 هفته ای و هر هفته 4 ساعت روش های فراشناختی بود. قبل از شروع این دوره، پیش آزمونی برای کل دانش آموزان 120 نفر یک آزمون 14 سوالی متناسب با اهداف تحصیلی در زمینه ریاضی در سال اول متوسطه و سال های پیش از آن (راهنمایی) اجرا شد. به عبارت دیگر، آزمون تشخیصی جهت سنجش پیش نیاز انجام شد که همین آزمون دوباره در مرحله پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. نتایج تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون t-test نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری از لحاظ آماری وجود دارد. به این معنی که میانگین نمره های گروهی که در دوره فراشناخت شرکت کرده بودند به طور معناداری بیشتر از میانگین گروه کنترل بود. (P<0/05). همچنین مقایسه بین دانش آموزان دختر و پسر و میانگین نمره های آنها نشان داد که آموزش فراشناخت برای هر دو گروه دارای تاثیری یکسانی بوده است و تفاوت معناداری مشاهده نشد. (P>0/05) در مجموع، این مطالعه نشان می دهد که آموزش فراشناخت و رویکردهای آن بر قابلیت حل مساله دانش آموزان دارای تاثیر مثبتی است و این فعالیت های فراشناختی باعث ترغیب و تشویق دانش آموزان به یادگیری ریاضی می شود.

Keywords:

آموزش , ریاضی , حل مساله , دوره متوسطه , دانش آموزان