مشارکت اجتماعی و حمل و نقل تحلیل سطوح مشارکت اجتماعی درتعیین جهت شبکه معابرشریانهای شهر

دراین مقاله تلاش میشود تا بامرور تجارب جهانی وداخلی روندهای جاری درافزایش نقش مردم درتصمیم گیری برای شبکه معابرشهری بررسی شود تحلیل سطوح مشارکتی دراین طرح ها به ویژه درمواردی که تغییر جهت های عبورومرور و دسترسی درمعابرشریانی روی میدهد مانند طرح یک طرفه شدن خیابان ولی عصرشهرتهران و یاچندتجربه مشابه بین المللی دیگر نگاه دقیق تری را برطرح های توسعه شهری ایجاب می نماید به نظر می رسد که رویکردهای موجود درعرصه برنامه ریزی شبکه حمل ونقل مبتنی برارتقای کیفیت زندگی و زیست پذیری شبکه معابر و همچنین بهره گیری ازظرفیت های مشارکتی حداکثری است باتوجه به الگوپذیری دیگرکلانشهرها وشهرهای کشورازطرح های پیاده شده درشهرتهران بررسی نمونه موردی شهرتهران اهمیت مضاعفی پیدا می کند براین اساس نهادبرنامه ریزی توسعه شهری تهران نیز برای تحلیل دسترسی درخیابان ولیعصراقدام به برگزاری نشستی تخصصی نموده است که این مقالهبه بررسی نتایج آن نشست می پردازد

Keywords:

برنامه ریزی حمل و نقل , مشارکت اجتماعی , جهت های دسترسی , شبکه معابر , خیابان های شریانی