مجسمه درمحیط یاب رمحیط؟نسبت میان مجسمه با محیط و مخاطب

میزان موفقیت یک عنصر هنر شهری به زمین هگرایی اثر و ه مخوانی آن با فرص تهای ارایه شده محیطی وابسته است. ارتباط بین مجسمه با فضا و نسبت حاکم میان شاخص ههای فیزیکی ابعاد، جنسیت و غیر فیزیکی موضوع، سبک، کارکردمجسمه کهدر فرایند خلق اثر منجر به ایجاد شاخصههای ذهنی منظر شهر از جمله ایجاد هویت و خاطره ذهنی مشترک و حس تعلق میشودبامکان نصب اثر که شامل سه رکن، محیط، معماری و مخاطب است؛ از عوامل تأثی رگذار در قابلیت پذیرش مجسمه به عنوان یک مصداق هنر شهری است. تعیین نحوه ارز شگذاری و پررنگ کردن تعدادی از شاخ صهای ساختاری نسبت به دیگر شاخ صها، نقشی مشارکتی است که میان آفریننده اثرومنظرس از به عنوان عنصر هماهن گکننده، مشترک است. این نوشتار با بررسی ویژگیهای مجسمه و فضا به عنوان دو عامل اصلی شکلگیری هنر شهری، با ارایه چند نمونه از مجسم ههای شهری دور ههای مختلف شهر تهران، به بررسی این ارتباط پرداخته و دلایل رد یا پذیرش این آثار را در زمینه شهری عنوان میکند.

Keywords:

هنر شهری , مجسمه شهری , فضای شهری , محیط , معماری , مخاطب