اثربخشی نرم افزار توانبخشی شناختی رهاکام بر افسردگی بیماران مبتلا به سکته مغزی مزمن استان تهران در سال 1397

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 639

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MCS-6-1_005

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه: سکته مغزی دومین علت مرگ در جهان و ایران می باشد، این در حالی است که بیشتر بیمارانی که زنده می مانند،دچار ناتوانی های جسمی و شناختی طولانی مدت م یگردند و هزینه های زیادی را نیز به جامعه و این بیماران تحمیلمی کند. از عوارض روانی شایع در میان مبتلایان سکته مغزی، افسردگی است که شیوع آن در کشور ایران 45 درصدتخمین زده شده است.هدف: هدف از این پژوهش بررسی نقش اثربخشی نرم افزار توانبخشی شناختی رهاکام ( REHACOM ) بر افسردگی بیمارانمبتلا به سکته مغزی استان تهران در سال 1397 است.مواد و روش ها: در این پژوهش مداخله ای 50 بیمار مبتلا به سکته مغزی مزمن در کلینیک تخصصی توانبخشی سکتهمغزی تبسم در استان تهران با روش نمون هگیری در دسترس هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گرو کنترل(n= 25) و آزمایش (n= 25) تقسیم شدند. با استفاده از آزمون افسردگی بک 2 از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد.گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 45 دقیقه ای (هفته ای 2 جلسه) تحت مداخله با نرم افزار شناختی رهاکام قرار گرفتند درحالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. البته هر دو گروه تحت درمان توان بخشی سنتی مانند فیزیوتراپیبودند. در نهایت مجددا از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد.یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری ( ANCOVA ) نشان داد که با وجود کنترل اثر پیش آزمون بین دوگروه آزمایش و کنترل، از لحاظ پس آزمون مربوط به میانگین نمرات افسردگی در سطح معنی داری 05 / P< 0 تفاوتمعناداری وجود داشت. در نتیجه نرم افزار توانبخشی شناختی رها کام به طور معناداری در بهبود افسردگی بیماران مبتلابه سکته مغزی موثر بود.بحث و نتیجه گیری: نتایج ما نشان م یدهد که نرم افزار رهاکام اثر سودمندی بر کاهش افسردگی ناشی از سکته مغزیدارد و احتمال می رود که بر روی کارکردهای اجرایی دیگر نیز موثر باشد؛ بنابراین پیشنهاد می شود مطالعات دقیق تریدر این راستا با استفاده از ابزارهای علوم اعصاب مانند QEEG جهت بررسی دقیق تر انجام شود.

Authors

ساناز امیری

کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، واحد علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

محمد ناصحی

دکتری تخصصی فیزیولوژی، دانشیار، مرکز تحقیقات علوم اعصاب و شناخت، واحد علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

پیمان حسنی ابهریان

دکتری علوم اعصاب شناختی، استادیار، پژوهشکده علوم شناختی و مسیول کلینیک مغز و شناخت، تهران، ایران

خدیجه حاجی نقی تهرانی

دکتری تخصصی مغز و اعصاب، استادیار، گروه نورولوژی، واحد علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران