بررسی هستی شناسی عرفانی از منظر نجم الدین رازی و عزیز نسفی
Publish place: Ontological Researches، Vol: 7، Issue: 14
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 386
This Paper With 18 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ORJ-7-14_010
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1398
Abstract:
هستیشناسی از مهمترین مباحث عرفان اسلامی است که با نظری شدن عرفان توسط ابنعربی، بیش از پیش مورد توجه متصوفه و عرفا قرار گرفته است. نجمالدین رازی و عزیز نسفی از عرفای بزرگ قرن هفتم و منسوب به فرقه کبرویه بودهاند؛ با این تفاوت که نسفی تحت تاثیر آرای ابنعربی نیز بوده است. رازی به پیروی از مکتب کبرویه، هستی را براساس عالم امر و خلق یا ملک و ملکوت تقسیم میکند. در مبانی فکری او درباره هستی توجه به نور، زوجیت در عالم و وحدت وجود دیده میشود. از سوی دیگر، نسفی ضمن اشاره به این دو عالم، جبروت را به آن افزوده و در هستیشناسی خویش، به تقسیمات سهگانهای قائل شده؛علاوه بر این به تفصیل مباحث وحدت وجود را بیان نموده است. در میان اقوال این دو، توجه به تجلی و اهمیت انسان در عالم مشترک است. این پژوهش بر آن است که به شیوه توصیفی- مقایسهای، به بررسی شباهتها و اختلافات آرای این دو و مبانی آن در باب هستیشناسی بپردازد.
Keywords:
Authors
قدرت الله خیاطیان
دانشیار گروه ادیان و عرفان دانشگاه سمنان
طناز رشیدی نسب
دانشجوی دکتری عرفان و تصوف دانشگاه سمنان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :