بررسی رابط و یا رابطی بودن ممکنات از نظر جلال الدین دوانی

تاریخ دریافت:  05/11/1396         |           تاریخ پذیرش:  22/05/1397 ملاصدرا با اعتقاد به رابط بودن ممکنات، مدعی است که از سخنان همه حکمای پیش از خود، از جمله جلال الدین دوانی رابطی بودن ممکنات استتناج می شود، اما دوانی که در آثار خود رابطه ممکنات و علت را با مفهوم انتساب بیان می کند، این مسئله را به دو شکل مطرح کرده است: شکل اول همان امری است که به نظریه ذوق التاله شهرت دارد، اما در شکل دوم با تکیه بر تعبیر تشان به جای رابطه علی معلولی و توضیح مفهوم ام النسب، مفهوم انتساب را به نحو دقیق تری عنوان می کند؛ به صورتی که قابل تطبیق با وجود رابط در دستگاه وحدت شخصی ملاصدراست. در مقاله حاضر با پذیرش شکل دوم به عنوان نظریه کامل تر و دقیق تر دوانی، چنین نتیجه گیری می شود که آن چه موجب شده ملاصدرا معتقد باشد، دوانی ممکنات را وجود رابطی می داند دو امر است: یکی بیان ناموفق دوانی از مقصود خود و دیگری عدم توجه ملاصدرا به شکل دوم بیان انتساب. زارع، الهه. جوارشکیان، عباس. کاکایی، عباس، حسینی شاهرودی، سید مرتضی. (1398). بررسی رابط و یا رابطی بودن ممکنات از نظر جلال الدین دوانی. فصلنامه پژوهش های فلسفی۔کلامی. 21  (79)،  25۔46.     https://doi.org/ 10.22091/pfk.2017.1447.1471

Keywords:

جلال الدین دوانی , وجود رابطی , وجود رابط , انتساب , تشان