پوشش غیریکنواخت و موضعی هواپیما با مواد جاذب جهت دست یابی به کمترین سطح مقطع راداری با کمترین وزن ماده جاذب
Publish place: Radar Magazine، Vol: 5، Issue: 2
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 329
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RADAR-5-2_004
تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1398
Abstract:
در این مقاله پوشش غیریکنواخت و موضعی ماده جاذب بر روی قسمت های مختلف بدنه هواپیما جهت دستیابی به کمترین میزان سطح مقطع
راداری با به کارگیری کمترین مقدار ممکن از ماده جاذب بررسی شده است. با توجه به وزن بالای ماده جاذب بهکار گرفته شدده کده در دددود
۶۹ کیلوگرم در هر مترمربع است، کاهش میزان ماده جاذب راداری در کاهش وزن هواپیما بسیار موثر است. برای انجدام مااسدتاا از بسدته
نرم افزار CST و روش عددی ممان و روش رهگیری پرتو استفاده شد. سطح مقطع راداری تک پایه و دوپایه هواپیما تالیل شد و دیده شد که
چگونه شکل می تواند بر سطح مقطع راداری تاثیر بگذارد و چگونه استفاده از ماده جاذب راداری می تواند سطح مقطع راداری را کاهش دهد.
Keywords:
Authors
داود هامون پیما
دانشگاه شیراز
عباس علی قنبری
دانشگاه شیراز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :