شناسایی و اولویت بندی جاذبه های گردشگری در راستای توسعه منطقه ای با استفاده از مدل تاپسیس و ویکور، مطالعه موردی: استان کردستان

امروزه فعالیت گردشگری بهعنوان ینی از پر درآمدترین فعالیت های جهانی دارای ارزش های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است که میتواند نقش مهمی در جهت توانمندسازی توسعه منطقه محروم به دنبال داشته باشد. هادف از این مطالعه اولویت بندی مناطق گردشگری در سطح استان کردستان به منظور معرفی در جهت سرمایه گذاری است تا بتواند زمینه مناسبی برای تحرک بخشی به اقتصاد منطقه و برنامه ریزی بهتر برای توسعه مبتنی بر گردشگری در سطح استان باشد بنابراین به دنبال پاس گویی به این سوال که کدام منطقه از لحاظ جاذبه گردشگری دارای بهترین شرایط سرمایه گذاری در توسعه منطقه مورد مطالعه می باشد . نوع تحقیق کاربردی، روش مورد استفاده تحقیق توصیفی- تحلیلی و برای گردآوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه، مشاهده و مصاحبه) استفاده شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از مدل واینور و تاپسیس استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که مناطق نمونه گردشگری مجموعه پارک تفریحی آبیدر، دریاچه زریوار، روستای اورمان تخت هر کدام با ضریب 0/007 و 0/071 و 0/103 و رتبه 1 و 2 و 3 از سوی دیگر، مناطق نموناه گردشگری دریاچه زریوار،مجموعه پارک تفریحی آبیدر و روستای اورمان تخت هر کدام با ضریب 0/872 و 0/851 و 0/77 و با رتبه 1 و 2 و 3 با استفاده از مدل تاپسیس به ترتیب دارای بالاترین سطوح برخورداری از معیارهای مورد نظر بوده اند.

Keywords:

سرمایه گذاری , توسعه اقتصادی , مدل تاپسی و وینور , استان کردستان