اهمیت سیاست گذاری در بخش مسکن و ارزیابی وضعیت شاخص های مسکن در ایران

مسکن یکی از نیازهای پایه و اساسی همهی افراد و خانوارهاست که مطلوبیت آن نقش مستقیمی در کیفیت زندگی دارد. از این رو همهی جوامع به نوعی با مشکل مسکن مواجه هستند. در حال حاضر، مشکل تامین مسکن، به ویژه برای اقشار کمدرآمد، به عنوان یکی از چالشهای اساسی کشورها محسوب میگردد. لذا، دولتها با ویژگی های گوناگون اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برای حل کردن مسایل مربوط به مسکن اقدام نموده اند و در این راستا، از سیاستهای متنوعی بهره گرفته اند. در ایران نیز عوامل بسیاری موجب پیدایش و تشدید مشکل تامین مسکن گردیدهاند که به فراخور آنها سیاستهایی اتخاذ شده است. ولیکن، در دوره های زمانی مختلف، شرایط خاصی بر جامعه حاکم بوده است که به طور مستقیم و غیر مستقیم روشهای مواجه ه با مشکلات و اجرای قوانین و سیاستهای مسکن را تحت تاثیر قرار دادهاند. هدف از پژوهش حاضر تشریح اهمیت سیاست گذاری در بخش مسکن و همچنین، ارزیابی وضعیت شاخصهای مسکن در شهرستانهای کشور است. بدین منظور تعداد 13 شاخص در چهار گروه شامل شاخص برخورداری ، تاسیسات زیربنایی ، فضاهای داخلی مسکن و شاخص پایداری سازماندهی شد و شهرستانهای کشور مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل داده ها با استفاده از روش AHP گروهی و TOPSIS صورت پذیرفت. نتایج مطالعه حاکی از آن است که نظام مرکز- پیرامون در برخورداری شهرستانهای کشور از شاخصهای مسکن وجود دارد.

Keywords:

مسکن , سیاست گذاری , شاخص های مسکن , ایران