بررسی تنوع ژنتیکی پروتیوس میرابیلیس جدا شده از نمونه های ادراری توسط روش Box PCR

مقدمه: پروتیوس میرابیلیس یکی از عوامل شایع در عفونت های مجرا ادراری (UTI) می باشد. روش های متعدد مولکولی جهت ژنوتایپینگباکتری ها به کار می رود. روش واکنش زنجیره ای پلیمراز مبتنی بر توالی های تکرار شونده با استفاده از مجموعه پرایمرهای BOXA1R جهتافتراق و تفکیک باکتری های استفاده شده است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی تنوع ژنتیکی ایزوله های پروتیوس میرابیلیس جدا شده از نمونه ادراریمی باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 60 ایزوله پروتیوس میرابیلیس از نمونه ادرار با استفاده از تست های بیوشیمیایی شناسایی شد.DNA نمونه ها استخراج و آزمایش BOX-PCR صورت گرفت. یافته های پژوهش: نمودار درختی یا دندوگرام آزمون BOX-PCR ترسیم شد و نتایج نشان داده شد که تمامی سویه ها در سطح تشابه 57 درصد به 7 کلاستر مجزا تفکیک شدند. در گروه اول سه ایزوله، 9 ایزوه در گروه دوم، در گروه سوم 18 ایزوله، 2 ایزوله در گروه چهارم، 11 ایزوله در گروه پنجم، یک ایزوله در گروه ششم و 16 ایزوله در گروه هفتم قرار گرفتند. آنالیز دندوگرام مشخص نمود که سویه های متعلق به یک سرووار از یکدیگر قابل تفریق هستند.بحث و نتیجه گیری: این روش نشان داد که انگشت نگاری مولکولی با پرایمر BOXA1R جهت تایپینگ جدایه های باکتری ها از منشاء متفاوت و مختلف مفید می باشد. هم چنین دارای قدرت تفریق و تمایز بسیار مناسب، استفاده مطلوب در مطالعات اپیدمیولوژی و ردیابی منبع عفونت وتاکسونومی هستند.

Keywords:

پروتیوس میرابیلیس , BOX-PCR , ژنوتایپینگ