بررسی عنصرزمان درخسروشیرین نظامی براساس نظریه ی ادبی ژرار ژنت

یکی ازمهمترین نظریه های ادبی دربررسی عنصرزمان و روایت نظریه ی ژرارژنت نظریه پرداز ساختارگرای فرانسوی است دربعدزمان ژنت بین زمان متن و زمان روایت تفاوت قائل شده و مسیرگردش داستان را اززمان تقویمی به زبان روایی متن به سه مبحث عمده ی نظم سامان تداوم پیوستگی و بسامد تکرار تقسیم می کند دراین راستا هدف ازپژوهش حاضر انجام مطالعه ای تطبیقی درشناخت ویژگیهای متن داستانی منظومه خسروو شیرین نظامی به عنوان یکی ازشاخص ترین متون داستانی کلاسیک فارسی و بررسی عنصرزمان زمان درآن براساس رویکرد روایت شناختی ژرار ژنت بوده است این تحقیق به لحاظ هدف دارای روش بنیادی - نظری و ازنوع کیفی بوده و شیوه جمع آوری داده ها بصورت کتابخانه ای می باشد همچنین برای بخش اصلی تحقیق ازروش تحلیل محتوا استفاده شده است برای ورود به تحلیل موردنظر کلیات محدوده متنی انتخاب شده هشت عنوان مهم 538بیت کهنزدیک به 9درصد کل ادبیات منظومه را دربرمیگیرد جهت بررسی و تحلیل انتخاب گردید نتایج تحقیق حاکی ازآن است که غالبا راوری درحال نقل ازیک روای دیگر است روای درراوی غالب گویه ی روایی ازنوع درون گو می باشد غالبا به دلیل وجود بازگشت زمانی یا پیشواز زمانی درمحدوده ی متن مورد بررسی شاهد زمان پریشی بوده ایم درغالب موارد شاهد توالی رخداد ها درداستان و نظم و ارایش آنها به شیوه ای خاص و برمبنای پیرنگ ویژه درسخن یا متن روایی هستیم

Keywords:

خسروو شیرین , روایت , زمان , ژرارژنت , نظامی