تلفیق موسیقی و بلاغت در اشعار محمدحسین شهریار

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 540

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SLMP-2-4_006

تاریخ نمایه سازی: 15 اردیبهشت 1397

Abstract:

شهریار از همان نوجوانی علاقه ی زیادی به موسیقی داشت. پس از آشنایی با ابوالحسن صبا نواختن سه تار را به صورت حرفه ای شروع کرد. و پس از آن با بسیاری از موسیقی دانان و نوازندگان مشهور مانند حبیب سماعی، احمد عبادی، حبیب الله بدیعی و ... آشنا شد. وی سه تار را در حد استادی می نواخت، و بنا به گفته ی خود، تا پایان عمر، غزل و سه تار همدم و رفیق تنهایی او بودند. با توجه به این نکته، اصطلاحات تخصصی موسیقی و نام موسیقی دانان مشهور زمان خود، در دیوان او بسامد بالایی دارد. این مقاله به بررسی و شرح برخی از ابیات دیوان وی می پردازد که اصطلاحات موسیقی در آنها به کار رفته است. این مقاله، بیشتر به بسط اصطلاحات موسیقی، صناعات ادبی حاصل از این اصطلاحات و معنا و مفهوم واژگان مشکل آن می پردازد.

Authors

مرتضی عبدالهی

دانشجوی دکترای ادبیات فارسی، دانشگاه اراک، مربی دانشگاه پیام نور ازنا

قاسم گرجی چالسباری

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، آموزش و پرورش، ازنا، لرستان، ایران

حسین گرجی

کارشناسی ارشد زبان و ادبیات عربی، آموزش و پرورش، ازنا، لرستان، ایران