بررسی جلوه های قرآنی در اشعار ایلیا ابوماضی و قیصر امین پور

ادب عربی و ایرانی در طول تاریخ و امتزاج با فرهنگ های مختلف همواره تحت تاثیر و تاثر بوده، اما در بین همه ی عوامل موثر، ظهور اسلام و قرآن کریم تاثیر عمیق تری بر شعرا و شعرای عرب و غیر عرب داشته است و اندیشه هایشان در پرتو قرآن کریم به زیباترین شکل ممکن تعالی یافته و به صورت درخشان ترین ادبیات ملل جهان درآمده اند. به هم پیوستگی متون نیز حاصل رویکرد زبان شناختی ادبیات و نقد متن محور است. در این پژوهش سعی شده است که تاثیر قرآن کریم را بر ژرفای سروده ها و اندیشه های ایلیا ابوماضی و قیصر امین پور دو شاعر ارزشمند، نوگرا، متعهد و نام آشنای معاصر عرب و ایران بررسی نماییم. همچنین با روش مقارنه ای تلاش شده است به نمونه هایی از بینامتنی قرآنی هرچند بصورت اجمالی اشاره کنیم و نتیجه خواهیم گرفت که آموزه ها، مبانی و مضامین قرآنی گاه بصورت لفظی و گاه بصورت معنایی در ژرف ساخت اشعار این دو شاعر برجسته ی معاصر تاثیر شگرفی نهاده و انعکاس و پرتو الفاظ، مفاهیم و تصاویر عالی آیات قرآن کریم در آثار ایشان متجلی شده است که از این روش برای بیان رساتر دردها و رنج های انسان معاصر که از معنویات دور گشته، استفاده کرده اند.

Keywords:

قرآن کریم , بینامتنی دینی , ایلیا ابوماضی , قیصر امین پور , اثرپذیری لفظی و معنوی