بررسی خشونت کلامی و مجازی تماشاگران فوتبال در ایران (علل و راهکارها)

بی تردید ورزش فوتبال پرطرفدارترین، پربیننده ترین و پرمشارکتترین فعالیت ورزشی در کشور ما محسوب میشود که به موازات گسترش روز افزون و توجه بیش از حد جامعه به آن، پژوهشگران نیز از چشم اندازهای نظری متفاوت به تحقیق درباره گستره ارزشها و الگوهای فرهنگی ورزشی رایج در این باره پرداخته اند. در این خصوص آنچه که کمتر مورد پژوهش و تحقیق قرار گرفته است، بررسی و ریشه یابی خشونت های کلامی، مجازی و فیزیکی تماشاگران و عوامل دست اندرکار فوتبال است که هر از چندگاهی نمایه های آن را میتوان هنگام برگزاری مسابقات ملی و بین المللی مشاهده کرد. نوشتار حاضر با تکیه بر همین ضرورت به ریشه یابی علل اینگونه خشونتها در فوتبال ایران، تاثیرات و راهکارهای موجود در پیشگیری از آن میپردازد. پرسش اصلی تحقیق بر محور چرایی گسترش وندالیسم کلامی و مجازی فوتبال در کشور استوار است و متناسب با آن، فرضیههای از جمله عدم توجه نهادهای فرهنگی در حوزه ورزش به خصوص باشگاه های فرهنگی ورزشی فوتبال (با این که پیش نام فرهنگی را دارند) به فرهنگ سازی و آموزش لازم به تماشاچیان، بازیکنان و مربیان و دیگر دست اندرکاران این حوزه مطرح شده است. روش پژوهش ترکیبی از کتابخانهای، آمارگیری، جستجوی اینترنتی، پیمایشی و همچنین گفتگوهای انجام شده در این باره میباشد. نتایج به دست آمده حاکی از کاهش خشونتهای فیزیکی در فوتبال و افزایش خشونت های مجازی به دنبال آن می باشد. همین طور نتایج حاصل شده بر تاثیر مشخص رسانهها و به خصوص برنامه های ورزشی فوتبال در افزایش رفتارهای خشونت آمیز تماشاگران با نوشته ها و برنامه های تحریک آمیز تاکید دارد.

Keywords:

باشگاه های فوتبال , ایران , تخریب ارادی , فوتبال , هیجان و احساس