مقایسه پاسخ کمپلمان های3 و4 قایقرانان مرد نخبه به شدت تمرین هوازی در هوای گرم و سرد

هدف از انجام این تحقیق، مقایسه ی پاسخ کمپلمان های3 و 4 قایقرانان مرد نخبه به شدت تمرین هوازی در هوای گرم و سرد بوده است. به این منظور از میان قایقرانان تیم استان خوزستان، تعداد 22 نفر با سن 17.4±72.31 سال، وزن 15.3±40.73کیلوگرم، قد 02.0±78.1 متر و حداکثر اکسیژن مصرفی 57.1±73.55 میلی لیتر در کیلوگرم در دقیقه، به طور تصادفی انتخاب و به دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. نمونه گیری خون، بلافاصله پیش از شروع تمرینات و 15 دقیقه پس از اولین جلسه تمرین و به همین ترتیب در آخرین جلسه تمرینات انجام شد. تمرین هوازی بیشینه در سه ماه، شش روز در هفته، روزی 90 دقیقه با شدت 75 تا 85 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی انجام شد و گروه کنترل در این مدت به تمرینات زیر بیشینه که پیش از دوره تمرینی انجام می دادند، ادامه دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه های مکرر استفاده شد. یافته ها نشان داد که تمرینات هوازی در هوای گرم (بالای 35 درجه سانتی گراد) و هوای سرد (زیر 10 درجه سانتی گراد) بطور مستقل، بر دو کمپلمان 3 و 4 تاثیر معنی داری می گذارد. به علاوه، این تاثیر در تمرینات بیشینه و زیر بیشینه تفاوت معنی داری نشان می دهد (05.0 Wч .(در نتیجه، تمرین هوازی در هر دو هوای گرم و سرد تاثیرات متفاوتی بر پاسخ کمپلمان های 3 و 4 قایقرانان مرد نخبه نشان می دهد که تاثیر شدت تمرینات نیز در ایجاد این تغییرات زیاد می باشد.

Keywords:

تمرین هوازی بیشینه , هوای گرم و سرد , کمپلمان های3 و 4 , قایقرانان مرد نخبه