تأثیر پارامترهای روسازی خط ریلی در وقوع پدیده واژگونی واگن

ایمنی سیر و حرکت ناوگان ریلی تابعی از شرایط خط و آلات ناقله است که دست نیافتن به آن خود را بهصورت بروزپدیده خروج از خط نشان میدهد. این پدیده را میتوان در چهار گروه اصلی شامل 1) افتاد ن چر خ بین دو ریل،2) انحراف ناوگان به علت جابهجایی عرضی خط ( نظیر کمانش، دیلم و ...) ، 3) بالا آمدن چرخ از روی ریل و در نتیجه انحراف ناوگان به سمت خارج از خط و 4) واژگونی ناوگان طبقه بندی نمود. در این میا ن، پدیده واژگونی با وجوداهمیت بسیار زیاد بهویژه با رویکرد افزایش بار محوری و سرعت سیر، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. در تحقیق پیش رو، ارزیابی پارامترهای مختلف مؤثر بر پدیده واژگونی یک واگن تک با بهرهگیری از نتایج تحلی لهای حساسیتصورت گرفته، ارایه شده است. برای این منظور، مدلسازی عددی واگن منتخب باری و مسافری برای یک خط ریلی استاندارد با استفاده از نرمافزار دینامیکی ADAMSRAIL صورت گرفته و تأثیر پارامترهای هندسی و ساز های خط وپارامترهای بهرهبرداری واگن ( بار محوری و سرعت) بر معیار واژگونی ارزیابی شده است. نتایج ارزیابیها حاکی از آن است که پارامترهای هندسی بهویژه شعاع قوس و عرض خط بیشترین تأثیر را در کنار سرعت عبوری دارند، در حالیکه سختی یکنواخت خط ریلی تأثیر کمتر از 4 درصد را در نتایج تحلیل نشان میدهد

Keywords:

ایمنی , خط ریلی , واژگونی , خروج ازخط , شعاع قوس , سرعت