اولویت بندی اصلاح نقاط حادثه خیز جاده ای براساس ممیزی ایمنی راه (مطالعه موردی مسیر بین شهرستان های خرم آباد و الشتر استان لرستان)

حمل و نقل از ابتدای تاریخ بشر، نقشی اساسی در شکل دهی جوامع انسانی و توسعه اقتصادی آن ها ایفا نموده است و در عصر حاضر نیز شریان های ارتباطی، زیربنای اقتصاد هر کشوری را تشکیل می دهد. توسعه پایدار، حمل و نقل سریع و ایمن نیز همانند سایر ابعاد زندگی بشر هنگامی تبلور پیدا می کند که به صورت نظام مند و براساس منطق علمی پایه ریزی شده باشد. امروزه، موضوع تامین تردد ایمن در سطح شبکه راه ها درون شهری و برون شهری یکی از اصول اساسی حاکم بر مهندسی راه، ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل است. عدم وجود ایمنی، به خصوص در جاده های برون شهری، باعث بروز حوادث ناگواری می شود که معمولا با کشته یا زخمی شدن انسان ها همراه است. با توجه به خسارات جانی و مالی فراوانی که تصادفات جاده ای بر جوامع بشری تحمیل می کند. در نظر گرفتن مبحث ایمنی به عنوان اولویت اول در برنامه های مدیریت حمل و نقل و همچنین کاربری زمین، کار معقول و پسندیده ای به حساب می آید. بازدید ایمنی راه، بررسی میدانی و منظم راه موجود توسط متخصصان واجد شرایط و دارای صلاحیت به منظور ارتقاء کیفیت ایمنی فیزیکی راه با شناسایی مشکلات و نواقصی می باشد که ممکن است در کاه شایمنی عبور و مرور سهیم باشند. در کشور ما روشی مدون برای نحوه بازرسی و یک شاخص عددی که قطعات مختلف راه ها را با یکدیگر مقایسه نماید وجود ندارد. در بازرسی های ایمنی راه در سطح جهانی، روشی به نام شاخص خطر برای رتبه بندی نقاط راه های دو خطه دو طرفه مورد استفاده قرار می گیرد که از ترکیب نتایج حاصل از بازرسی راه، ارزیابی سازگاری طرح هندسی راه و میزان در معرض خطر قرارگیری کاربر به دست می آید. در این مقاله بخش های مستعد تصادف در مسیر بین شهرستان های خرم آباد و الشتر استان لرستان براساس بازرسی ایمنی راه مورد بررسی قرار گرفته و رتبه بندی شده است.

Keywords:

حمل و نقل , نقاط حادثه خیز , تصادفات , اولویت بندی اصلاح نقاط , ایمنی