ارزیابی چالش های عدم تحقق پذیری سیستم حمل و نقل غیرموتوری در منطقه یک مشهد

حمل و نقل یکی از مهم ترین عناصر تشکیل دهنده شهر می­باشد که تمام بخش های شهر با این عنصر مهم در ارتباط بوده و این ارتباط دو طرفه می باشد. امروزه به خاطر افزایش جمعیت شهری و در نتیجه افزایش میزان حمل و نقل شهری مشکلات از قبیل افزایش مالیکت خودرو، استفاده کمتر از حمل و نقل عمومی، آلودگی هوا، افزایش تصادفات و.. ضرورت توجه به حمل و نقل پایدار غیرموتوری را آشکارتر می­سازد. نوع پژوهش حاضر کاربردی است و هدف کلی آن بررسی موانع و چالش های تحقق پذیری سیستم حمل و نقل غیر موتوری در منطقه یک مشهدمی باشد. در این پژوهش سعی بر این است که به موضوع حمل و نقل شهری پرداخته و تلاش نموده که به سمت حمل و نقل غیرموتوری سوق داده شود و عواملی که مانع تحقق آن در منطقه یک شهر مشهد می شوند، بررسی شود، بنابراین2 متغیر پژوهششامل امنیتی (رضایتی) و زیست محیطی را با توجه به نظرات 328 نفر از شهروندان مرد از طریق پرسشنامه­های تکمیل شده توسط آنان، مورد تجزیه و تحلیل قرار می­دهد و بعد از بررسی فرضیات و سوالات پژوهش در انتها با استفاده از آزمون فرید من، این متغیرها رتبه بندی می شوند و از بین 2 متغیر­، عامل زیست محیطی از مهم ترین موانع تحقق پذیری سیستم حمل و نقل غیر موتوری در محدوده مورد مطالعه به شمار می رود. در پایان نیز راهبرد­ها و استراتژی هایی جهت دستیابی به این امر پیشنهاد می­شود.    

Keywords:

حمل و نقل غیرموتوری , دوچرخه سواری , پیاده روی , منطقه یک شهر مشهد