بررسی تاثیر جهت حرکت وسیله نقلیه بر ایمنی عابر پیاده در تقاطع های شهری

پایین بودن سطح ایمنی ترافیک، تبعات گسترده اجتماعی و اقتصادی دارد و هم چنین مانعی برای توسعه ی پایدار محسوب می شود. ایمنی عابر پیاده از اساسی ترین موضوعات مطالعات ایمنی محسوب می شود. تقاطعات بدون چراغ به دلیل آن که فاقد کنترل کننده های ترافیکی مانند چراغ راهنمای عابر و وسیله هستند و در آن ها تعداد برخوردهای ترافیکی بیشتری بین عابر و وسیله رخ می دهد، از محل هایی هستند که ایمنی عابر در آن ها به خطر می افتد. تا کنون متغیرهای مختلفی که بر شدت تداخل تاثیر گذار هستند، شناسایی شده است اما بیشتر آنها در تقاطع های چراغدار و در نوع خاصی از حرکت مثلا حرکت راستگرد یا چپ گرد مورد ارزیابی قرار گرفته اند. در این تحقیق، تاثیر نوع حرکت وسیله نقلیه (چپ گرد، راستگرد، مستقیم) بر ایمنی عابران پیاده با استفاده از شاخص های تداخلی در تقاطع های بدون چراغ، تحلیل می شود. داده های مورد استفاده در این تحقیق با استفاده از روش پردازش تصاویر بدست آمده اند. تاثیر نوع حرکت بر شاخص های تداخلی زمان تا تصادف، فاصله زمانی و زمان پس از تخطی با استفاده از تحلیل آنووای یک طرفه انجام شد. تقاطع مورد بررسی در این تحقیق، در محل تقاطع خیابان وصال شیرازی (خیابان اصلی) به خیابان بزرگمهر (خیابان فرعی) است. در نهایت پس از انجام تحلیل­ها مشخص شد نوع حرکت وسیله نقلیه در قابلیت اعتماد 95 درصد تنها در شاخص زمان پس از تخطی تاثیر داشت. اختلاف معنادار، بین حرکت­های راستگرد و مستقیم ملاحظه شد، این اختلاف برای لگاریتم شاخص زمان پس از تخطی 08/0 بود. در واقع این شاخص برای حرکت مستقیم نسبت به راستگرد به این میزان کمتر بود. علت این موضوع بیشتر بودن سرعت وسایل نقلیه در حرکات مستقیم نسبت به بقیه حرکت ها و ارتباط معکوس سرعت وسیله نقلیه با شاخص زمان پس از تخطی بود.  

Keywords:

ایمنی عابر پیاده , تقاطع بدون چراغ , شاخص زمان پس از تخطی , شاخص زمان تا تصادف , شاخص فاصله زمانی