مداخله بشردوستانه شورای امنیت در محیط زیست از منظر حقوق بین الملل

با توجه به وضعیت نظام بین المللی موجود، برخی ابعاد حقوقی مداخلهبشردوستانه با توجه به حاکمیت کشورها بر منابع طبیع یشان و خصوصا مقولهمحیط زیست و نظریه های رو به افول بودن حاکمیت مطلق کشورها، به نظر می رسدهرچقدر قدرت سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر و بشردوستان های همچونسازمان ملل در رویه عملی و تیوری شان افزایش یابد، به همان میزان از حاکمیتکشورها و مطلقه بودن آن در سطح داخلی نسبت به استاندارهای رفتاری بین المللی،کاهش می یابد. در این مقاله پژوهشگر به این سوال پاسخ می دهد که آیا شورایامنیت می تواند در مقوله محیط زیست نیز، اقدام به مداخله بشردوستانه نماید و صلحو امنیت بین المللی را در خطر ببیند همچنین با مرور مطالب مرتبط و گردآوریاطلاعات از منابع مختلف، محقق به این نتیجه رسیده است که شورای امنیت وجودهرگونه تهدید علیه صلح، نقض صلح یا عمل تجاوز را احراز و توصیه هایی خواهدنمود یا تصمیم خواهد گرفت که برای حفظ یا اعاده صلح و امنیت بین المللی به چهاقداماتی طبق مواد 41 و 42 باید مبادرت شود. با احراز تهدید علیه صلح، نقض صلح یا عمل تجاوز مصرح در ماده 39، شورای امنیت می تواند بر اساس ماده 41 به وضعتحریم های گسترده از جمله اقتصادی و تسلیحاتی بپردازد و یا بر اساس ماده 42 بهاقدامات نظامی متوسل شود. از آنجا که تشخیص و احراز وقوع تهدید صلح، نقضصلح و یا عمل تجاوز مذکور در ماده 39 منشور به خود شورای امنیت واگذار شدهاست. بر اساس این ماده، شورای امنیت این اختیار را دارد که وجود هرگونه تهدیدعلیه صلح و امنیت بین المللی را احراز و از طرفین دعوا بخواهد از اقدامات موقتیکه شورا به صلاحدید خود اعمال می دارد، پیروی نمایند و از اعضای سازمان مللبخواهد اقدامات لازم را برای حفظ صلح و امنیت بین المللی اتخاذ نماید.

Keywords:

صلح و امنیت بین المللی , اقدام علیه صلح , نقض صلح , عمل تجاوز , محیط زیست