تعیین برخی آلودگی های آب خلیج فارس و امکان سنجی تصفه بیولوژیکی آنها توسط بیوراکتور فیلم چسبیده (RBCp)

Publish Year: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 830

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WWJ-15-51_001

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1393

Abstract:

از جمله آلاینده های نفتی مورد توجه در آب ها ، هیدروکربورهای آروماتیک چند حلقه ای (PAHs) اند . تجمع PAHs به صورت کمپلکس در محیط آبی مشکلات عدیده ای ایجاد می کند. برای حذف بیولوژیکی این مواد، نمونه برداری از آب مناطق مختلف خلیج فارس با روش های استاندارد به صورت سطحی و عمقی انجام شد. نمونه ها آنالیز گردید و پارامترهای PAHs COD TOC و فلزات سنگین تعیین شدند، نتایج حاکی از آن است که آب های مناطق امام حسن ، دیلم و شغاب دارای آلایندگی بالا و میزان PAHs در این نقاط به ترتیب 9/8 ، 4/2 و 2/7 ppm و غلظت آلاینده ها در نمونه های عمقی نسبت به سطحی بیشتر است. میکروب های تجزیه کننده PAHs از رسوبات مناطق آلوده برداشت و جداسازی و شناسایی شدند. آنها اغلب در گروه سودوموناس ، گرم منفی و کاتالاز مثبت می باشند. توانایی سویه ها از لحاظ تجزیه بیولوژیکی در فلاسک آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد سویه خالص Em2 توان حذف نفتالین را به میزان 80٪ دارا می باشد. به علت تجزیه پذیری طولانی مدت PAHs ، بیوراکتور RBCp (زمان ماند بالا ) انتخاب و توانایی میکروب های مخلوط در کاهش آلاینده ها در این بیوراکتور بررسی گردید. آزمایشات در بیوراکتور در دو مرحله خودهی و حالت پایا صورت گرفت. مرحله خودهی حدود 30 روز بود و جهت ارزیابی بیوراکتور ، غلظت COD خروجی و میزان MLSS با COD 600 میلی گرم در لیتر اندازه گیری شد . میزان کاهش COD و PAHs (نفتالین با COD اولین 1200 میلی گرم بر لیتر نیز در راکتور بررسی شد که میزان حذف COD و نفتالین به ترتیب 73 و 66 درصد حاصل گردید.

Authors

پروین ناهید

مرکز تحقیقات مهندسی بیوشیمی و محیط زیست ، دانشگاه صنعتی شریف

منوچهر وثوقی

مرکز تحقیقات مهندسی بیوشیمی و محیط زیست ، دانشگاه صنعتی شریف

ایران عالم زاده

مرکز تحقیقات مهندسی بیوشیمی و محیط زیست ، دانشگاه صنعتی شریف

مهدی برقعی

مرکز تحقیقات مهندسی بیوشیمی و محیط زیست ، دانشگاه صنعتی شریف