عملکرد بیولوژیکی راکتور چند محفظه بی هوازی در تصفیه شیرابه

شیرابه محل دفن ، یکی از آلوده ترین انواع فاضلاب می باشد که به دلیل استفاده وسیع از لندفیل های شهری برای دفع نهایی پسماندها ، نگرانی های بهداشتی و زیست محیطی فراوانی ایجاد کرده است . در این تحقیق ، شیرابه محل دفن شیراز با موفقیت و با استفاده از راکتور ABR چهار محفظه ای با حجم 64 لیتر و زمان ماند هیدرولیکی 4 روز ، مورد تصفیه بیولوژیکی قرار گرفت. راکتور در بارگذاری های آلی 1/2، 2، 3 ، 5 و 7/75 کیلوگرم COD بر متر مکعب در روز ، به ترتیب 82/38 ، 85/19 ، 82/53 ، 82/22 و 80/12 درصد COD را تصفیه کرد. با نمونه گیری و انجام آزمایش مشخص شد که فعالیت اسیدسازی در محفظه اول راکتور حداکثر بوده و کمترین میزان pH برابر با 6/54 در این محفظه اندازه گیری شد . نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که میزان قلیاییت شیرابه در ABR به دلیل شکل گیری قلیاییت آمونیاکی افزایش یافته و به مقدار خروجی حداکثر 6291 میلی گرم در لیتر (برحسب کربنات کلسیم ) در بارگذاری آلی 7/75 کیلوگرم COD بر متر مکعب در روز رسید. در ای تحقیق ، خصوصیات هیدرودینامیکی و قابلیت بیولوژیکی راکتور چند محفظه بی هوازی (ABR) نیز مورد بررسی قرار گرفت. با انجام آزمایش های توزیع زمان ماند (RTD) به روش پله ای بر روی راکتور ، پس از رسم نمودار و مقایسه آزمایش با مدل نظری ، نتایج نشان داد که تعداد راکتورهای CFSTR متوالی مدل ، برابر با تعداد محفظه ای ABR می باشد (N=4).

Keywords:

راکتور چند محفظه بی هوازی , شیرابه محل دفن , توزیع زمان ماند , ردیاب پله ای , تصفیه بیولوژیک