ارزیابی کارایی شبکه های بیزی در مدیریت کیفیت آب رودخانه : کاربرد سیستم نسبت - تجارت

Publish Year: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 531

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WWJ-20-69_003

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1393

Abstract:

مدیریت کیفی سیستم های رودخانه ای به عنوان یکی از مسائل پایه در تحلیل سیستم های منابع آب ، در چند دهه گذشته مورد توجه محققان بوده است. علت اصلی این توجه را می توان ارزش اقتصادی حاصل از بهره برداری بهینه از ظرفیت پذیرش آلودگی این سیستم ها و کاهش هزینه های تصفیه ، بیان کرد. در این مقاله ، با توجه به جهت جریان یک طرفه آب در رودخانه ، از سیستم نسبت - تجارت و شبکه های بیزی به منظور تهیه یک مدل مدیریت کیفی رودخانه در زمان واقعی استفاده شده است . این سیستم با در نظر گرفتن میزان خود پالایی رودخانه و چگونگی پخش و انتقال آلاینده ها، نسبت - تجارت بین واحدها را تعیین می نماید و به کمک یک روش بهینه سازی ، الگوی پالایی رودخانه و چگونگی پخش و انتقال آلاینده ها ، نسبت - تجارت بین واحدها را تعیین می نماید و به کمک یک روش بهینه سازی ، الگوی بهینه تجارت مجوز تخلیه بار آلودگی را ارائه می دهد. در این مقاله از نتایج حاصل از سیستم نسبت - تجارت برای آموزش یک شبکه بیزی استفاده گردید. به این ترتیب با توجه به عدم قطعیتهای موجود در سیستم رودخانه ای ، از تلفیق تحلیل عدم قطعیت مونت کارلو ، روش سیستم نسبت - تجارت و شبکه های بیزی ، یک مدل جدید برای تجارت مجوز تخلیله آلاینده ها پیشنهاد شد که علاوه بر ارائه الگوی تجارت مجوز تخلیه بار آلودگی ، قابلیت ایجاد خروجی احتمالاتی و مدیریت کیفی رودخانه در زمان واقعی را نیز داراست. کارایی مدل پیشنهادی با نتایج ارائه شده توسط مدل کلاسیک سیستم نسبت - تجارت مقایسه شد و. نتایج حاصل حاکی از آن است که این مدل ابزاری کارآمد در مدیریت کیفی سیستم رودخانه ای به شمار می رود.

Keywords:

مدیریت کیفی رودخانه , مجوز تخلیه بار آلودگی , سیستم نسبت - تجارت , شبکه های بیزی , بهره برداری در زمان واقعی

Authors

محمدرضا نیکو

دانشجوی دکترای مهندسی عمران - آب ، دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه تهران

رضا کراچیان

دانشیار و عضو قطب علمی مهندسی و مدیریت زیرساختها ، دانشکده مهندسی عمران ، دانشگاه تهران