رنگ بری و معدنی سازی رنگ زای رنگ زای راکتیو RO16 و پساب نساجی با فرآیند نانوفتوکاتالیزی در مقیاس پایلوت

فرایند نانوفتوکاتالیستی با استفاده از نیمه رساناهای با ساختار نانو ، یکی از تکنولوژی هایی است که برای اکسیداسیون تخریبی مواد آلی همچون رنگها استفاده می شود. در این تحقیق اکسیداسیون فتوکاتالیستی محلول آبی رنگزای Reactive Orange 16 با استفاده از تابش نور UV در حضور TiO2 مورد بررسی قرار گرفت. فوتون های لازم ، وقتی که غلظت TiO2 به 0/4 گرم بر لیتر افزایش یافت ، به صورت کامل جذب شدند. راندمان تجزیه رنگ با افزایش غلظت رنگ کاهش می یابد، زیرا در غلظتهای بالای رنگ ، مکان های فعال به وسیله یون های رنگ پوشیده می شوند در نتیجه تولید رادیکال های +OH روی سطح کاتالیست کاهش می یابد. دلیل ممکن دیگر برای این نتایج ، اثر UV-Screening خود رنگ است. اثرات بازدارنده آنیون ها ، در واقع واکنش حفره های مثبت و رادیکال هیدروکسیل با آنیون ها است که به عنوان خورنده های +OH و +hvB رفتار می کنند و باعث طولانی شدن حذف رنگ می شوند. سطح TiO2 در محیط اسیدی بار مثبت دارد (6/8>pH)، بنابراین جذب الکترواستاتیک بین سطوح بار مثبت TiO2 و رنگهای آنیونی وجود دارد . از آنجا که pH بر روی خصوصیات بار سطحی فتوکاتالیست تأثیر می گذارد ، pH محلول ، پارامتر مهمی در انجام واکنش بر روی سطوح ذرات نیمه رسانا است . معدنی سازی رنگ RO16 به وسیله اندازه گیری اکسیژن خواهی شیمیایی اولیه و نهایی محلولی که تحت شرایط بهینه مورد تابش قرار گرفته بود ، گزارش شد . نتایج نشان دادند که فرایند نانوفتوکاتالیزی توانایی زیادی در معدنی سازی رنگ RO16 دارد.

Keywords:

تابش ماوراء بنفش , نانوذرات دی اکسید تیتانیم , رنگبری , معدنی سازی , اکسیژن خواهی شیمیایی